Οι εξελίξεις στη Χαλυβουργία

Σύμφωνα με πληροφορίες από παρευρισκόμενους στη σημερινή συγκέντρωση των χαλυβουργών, στη τριμερή υπήρξε αδιέξοδο, εξ αιτίας της αδιαλλαξίας και της προκλητικότητας της εργοδοσίας. Ήδη από χθες άρχισε να "στέλνει" τα μηνύματά της προειδοποιώντας τους απεργούς ότι η στάση τους θα οδηγήσει σε "αναδιάρθρωση" του εργοστασίου με απολύσεις, αν όχι σε κλείσιμο. 
Τα ίδια επανέλαβαν και σήμερα στη τριμερή. Οι εκπρόσωποι - νομικοί σύμβουλοι του Μάνεση προσήλθαν χωρίς πρόταση, ενώ το υπουργείο τους πρότεινε επαναπρόσληψη των 50 με κρατική επιδότηση χωρίς όμως να γίνουν απολύσεις για 18 μήνες. Δεν απάντησαν με τη δικαιολογία ότι δεν ήταν ενήμεροι και ακολούθησε μια προκλητική τοποθέτηση σε σχέση με την απεργία όπου κατηγόρησαν τους εργάτες ότι θέλουν να κλείσουν το εργοστάσιο.
Αυτό εξόργισε τους απεργούς οι οποίοι έλεγαν ότι ενώ προσπάθησαν να είναι διαλλακτικοί η εργοδοσία σκληραίνει τη στάση τους. Δεν τους μένει πλέον κανένας άλλος δρόμος από τα να συνεχίσουν απαιτώντας 5νθήμερο - 8ωρο και επαναπρόσληψη όλων των απολυμένων συναδέλφων τους. 
Αυτό ήταν το κλίμα σήμερα στη Πειραιώς, φυσικά τις αποφάσεις για τη συνέχιση του αγώνα τους θα τις πάρει η γενική τους συνέλευση.

ΜΗΝΥΜΑ ΤΩΝ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΩΝ

Συνάδελφοι-σσες για μια ακόμη φορά γινόμαστε μάρτυρες της τεράστιας εργατικής αλληλεγγύης που έχει ξεκινήσει από τις 31-10-11 όταν ξεκίνησαν οι αναίτιες και τρομοκρατικές απολύσεις από την εταιρία ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΊΑ ΕΛΛΑΔΟΣ και έχουν φτάσει ήδη τον αριθμό 50+1 προκειμένου να μας πιέσει για να δεχτούμε μείωση αποδοχών 40% κατά μέσο όρο με πενταήμερο, πεντάωρο, εκ περιτροπής εργασία με υπογραφή τροποποίησης μισθωτής συλλογικής συμβάσεως.
Ο αγώνας μας που είναι αμείωτος έως και σήμερα δεν μας έχει καταβάλλει καθόλου, νιώθουμε ακμαίοι, έχουμε ενότητα, είμαστε ένα όλοι μαζί. Κανένας δεν μπορεί να καταλάβει, εκτός από την εργατική τάξη

47 ΜΕΡΕΣ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΗ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ

ΧΩΡΙΣ ΕΣΕΝΑ ΓΡΑΝΑΖΙ ΔΕ ΓΥΡΝΑ, ΕΡΓΑΤΗ ΜΠΟΡΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΑΦΕΝΤΙΚΑ

Σχεδόν ενάμιση μήνα οι 400 εργάτες της Χαλυβουργίας στον Ασπρόπυργο της Αθήνας, δίνουν μια τεράστια μάχη. Μια μάχη όχι μόνο για τα δικαιώματά τους που χτυπιούνται βάναυσα, αλλά και για ολόκληρη την εργατική τάξη της χώρας, που συνθλίβεται στις μυλόπετρες των κερδών των βιομηχάνων και των ντόπιων και ξένων αφεντικών.

Σε μια από τις πιο δύσκολες και βαριές δουλειές, όπου οι εργάτες λιώνουν το σίδερο και το ατσάλι, σε εξοντωτικές συνθήκες, όπου τα εργατικά ατυχήματα είναι καθημερινό φαινόμενο, νέα σειρά μέτρων χτύπησε τη πόρτα των εργατών. Εκ περιτροπής εργασία ή 5ωρο με 40% μειώσεις των αποδοχών. Για όσους διαφωνούν η απόλυση είναι δεδομένη. Μέχρι στιγμής 50 εργάτες έχουν ήδη απολυθεί.

Η απάντηση των εργατών ήταν άμεση και αποφασιστική «σκλάβοι για τα κέρδη των βιομηχάνων δε θα γίνουμε. ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ». Απεργία για 47 συνεχόμενες μέρες. Ατσαλωμένοι μέσα στη φωτιά και το σίδερο είναι αποφασισμένοι να δώσουν τη πιο σκληρή ταξική μάχη. Δε θα μπουν στις δουλειές τους αν δε παρθούν πίσω τα μέτρα που εξήγγειλε ο εργοδότης, αν δε παρθούν πίσω οι 50 απολύσεις.

«Δε γυρνάμε για 500 ευρώ στη φωτιά»

41 ημέρες απεργίας στην ελληνική χαλυβουργία

Επίσκεψη στην ελληνική χαλυβουργία (και όχι“χαλυβουργική”, όπως τη συγχέουν πολλοί) όπου συνεχίζεται η απεργία των χαλυβουργών. Αφορμή η δράση αλληλεγγύης της συλλογικότητας El-chef, η οποία μαγείρεψε για τους απεργούς και τους αλληλέγγυους που παραβρέθηκαν στο χώρο. Από νωρίς το πρωί ως αργά το απόγευμα δε σταμάτησαν να έρχονται αυτοκίνητα με είδη πρώτης ανάγκης που έφερνε απλός κόσμος ως έμπρακτη αλληλεγγύη στους απεργούς χαλυβουργούς. Το κλίμα, συγκινητικό και αγωνιστικό, μετέφερε το μήνυμα: “ο αγώνας που δίνουν οι απεργοί χαλυβουργοί είναι αγώνας που αφορά όλους μας”.

41 ημέρες απεργίας, από τις 31 Οκτώβρη, και οι χαλυβουργοί αντέχουν ακόμα. Αντέχουν χάρη στη συμπαράσταση του κόσμου -”Δεν το περιμέναμε και εμείς οι ίδιοι ότι θα έχει τόση ανταπόκριση στον κόσμο η απεργία μας…”- αλλά και για ένα ακόμα λόγο. Όπως το διατυπώνουν οι ίδιοι: – Δουλεύουμε μέσα στο πυρωμένο ατσάλι κάθε μέρα. Έχουμε γίνει οι ίδιοι εμπόρευμα. Έχουμε γίνει οι ίδιο ατσάλι. Αυτό δεν το υπολόγισε ο Μάνεσης: ότι τα βάζει με το ατσάλι…

Προς τους απεργούς της Χαλυβουργίας με αγάπη...

Της Τζένης Κ. 

Ναι, είναι πιο εύκολο, πιο φιλικό προς το στομάχι (το στομάχι του κορμού και το στομάχι του μυαλού),  να δίνει κανείς τράτο σε καινούρια πρόσωπα εγνωσμένου ευρωπαϊκού κύρους και στο μεταξύ να αποδέχεται την προκαταβολή της εξόντωσης διαβάζοντας για σχέσεις μεταξύ celebrities, για την άγνοια κινδύνου και τα κατορθώματα των ξανθών call girl  πολυτελείας που πλαισιώνουν το συστημικό χιούμορ, παίζοντας το ρόλο των γλαστρών σε εκπομπές υψηλής θεαματικότητας… Σάσα, Κατερίνα, Όλγα κλπ…

Ναι, είναι ωραίο να πασαλείβει κανείς με το ένα μάτι στην άρνηση, με τον πιο ανώδυνο τρόπο, τα οδυνηρά της εποχής του. Na κάνει το καθήκον του σκανάροντας εικόνες (στην καλύτερη περίπτωση έξυπνες), που υποκαθιστούν χιλιάδες λέξεις η καθεμιά. Το έχουμε κάνει όλοι. Κι αποτελεί μια απλή ασυνταγογράφητη μορφή αντιβίωσης  για τις αμετάκλητες νόσους της καμπούρας μας. Αυτής που από ντροπή αφήνουμε όλοι να υψώνεται προς τα μέσα και όχι προς τα έξω. «Παίρνω το δρόμο το ροζ, να βρω το μάγο του Οζ, για να μου πει το πώς. Ποιο «πώς;». «Πώς να νικήσω τις μάγισσες»… «Άχυρα μες στο κεφάλι μου έχω και μοιάζει ο νους μου με το παχνί. Γι’ αυτό και όμως πρέπει να προσέχω, δίχως μυαλό να μη βγάζω φωνή»…

Η αποχή και η φυγή από τις διαδικασίες επεξεργασίας είναι ελιξίριο μακροζωίας. Όχι όμως και ελιξίριο ευζωίας…  Τον υγιή δρόμο κάθε φορά τον διαλέγουν τα μη κατεργασμένα, τα βιολογικά παιδιά. Που είναι συνδεδεμένα με την πηγή τους, που ενθουσιάζονται με τα ίδια τους τα αισθήματα και υιοθετούνε άθελά τους μόδες που δεν είναι πια της μόδας… 

Μήνυμα των απεργών της “Ελληνικής Χαλυβουργίας” στον εργαζόμενο λαό

ΨΗΦΙΣΜΑ

Προς την εργατική τάξη, Τον εργαζόμενο λαό.

Συνάδελφοι

Διαδώστε το μύνημά μας: Οι χαλυβουργοί δεν λυγίζουν!

Στην πύλη της Χαλυβουργίας γράφουμε όλοι μαζί μια ακόμη σελίδα στο μεγάλο βιβλίο των αγώνων του λαού μας.

Σωματεία, άνεργοι, φτωχός λαός, φοιτητές, μαθητές, μας δίνετε υλική βοήθεια από το υστέρημά σας, από το μισθό που δεν έχετε, από το επίδομα ανεργίας που δεν φτάνει. Μας δίνετε δύναμη και πείσμα!

Κλείσαμε μήνα σε απεργία σκληρή και συνεχίζουμε.

Σπάσαμε την σιωπή, αποδείξαμε ότι οι εργάτες έχουμε μεγάλη δύναμη. Οι βιομήχανοι ανησυχούν, ο βιομήχανος  Μάνεσης αν και τρομοκρατημένος, δεν είναι μόνος του. Τον στηρίζουν γιατί έχει το ρόλο του λαγού.

Χαλύβδινος αγώνας κατά απολύσεων και μείωσης μισθών

Ξεκίνησε ως μια απεργία σε ένα εργοστάσιο. Η εργοδοσία έθεσε τους εργαζομένους προ του διλήμματος: μείωση μισθών ή απολύσεις περίπου των μισών. Οι εργαζόμενοι στην Ελληνική Χαλυβουργία είπαν «όχι» και στα δύο. Εγιναν απολύσεις «για να μας τρομοκρατήσουν» και η απεργία ξεκίνησε.

Σύντομα όμως, ένας ολόκληρος κόσμος είδε στα αιτήματά τους τα δικά του προβλήματα και ταυτίστηκε με τον αγώνα τους. Από τις κινητοποιήσεις αναδείχθηκε κάτι μεγαλύτερο. Στην πύλη του εργοστασίου οι επί 25 μέρες απεργοί στην Ελληνική Χαλυβουργία βλέπουν τόνους τροφίμων να φτάνουν. Χιλιάδες ευρώ για ενίσχυση και μηνύματα συμπαράστασης από κάθε γωνιά της χώρας αλλά και του κόσμου όλου....

«Υποταγή»