ΡΑΓΚΟΥΤΣΑΡΙΑ 6 - 7 - 8 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ

 Τα Καρναβάλια της Καστοριάς (Ραγκουτσάρια), αποτελούν αναβίωση των αρχαίων Διονυσιακών οργιαστικών τελετών, που γίνονταν από Αρχαιοτάτων χρόνων, στην μέση του Χειμώνα και αμέσως μετά την γιορτή της γέννησης του ήλιου στις 25 Δεκεμβρίου, (που πέρασε και στην Χριστιανική λατρεία με την καθιέρωση της γιορτής των Χριστουγέννων), προς τιμή της φύσης που θα αναγεννηθεί την Άνοιξη. Με τα Ραγκουτσάρια κλείνει το γιορταστικό δωδεκαήμερο, με χαρακτηριστικά Καστοριανά έθιμα που οι ρίζες τους φτάνουν στους πρώιμους κάτοικους της περιοχής, τους Δωριείς και τους Ορεστείες και αποτελούν σπάνιο δείγμα της ιστορικής συνέχειας του τόπου μας δια μέσου των αιώνων. Είναι απομεινάρι του γνήσιου Ελληνικού Καρναβαλιού και όχι έθιμο ξενόφερτο όπως το καθιερωμένο καρναβάλι της Αποκριάς και γιορτάζεται στις 6,7 και 8 Γενάρη.

Στα Ραγκουτσάρια παίρνουν μέρος όλοι οι Καστοριανοί, άνδρες και γυναίκες, σε "μπουλούκια", από διάφορες γειτονιές, το καθένα με τα "όργανα" του που γλεντούν, μέσα σ'ένα πανζουρλισμό, χωρίς κοινωνικές διακρίσεις. Ενδιαφέρον παρουσιάζει η ποικιλία των μουσικών οργάνων, που εκτός από τα παραδοσιακά (ζουρνάδες, γκάιντες κ.α.), από τις πρώτες δεκαετίες του αιώνα μας προστέθηκαν τα λαϊκά "τακούμια", κρουστά και κυρίως πνευστά, χάλκινα όργανα, κατάλοιπα των μεγάλων στρατιωτικών μπάντων που κατά καιρούς περνούσαν από την πόλη. Τέλος ο επιλεκτικός επιχρωματισμός των πνευστών οργάνων (χάλκινα), σε αντιπαράθεση με την ουδέτερη πολυχρωμία της έγχρωμης εικόνας, υπερτονίζει την σημασία και την ιδιαιτερότητα αυτών των μέσων, για την ολοκληρωμένη επίτευξη του γνήσιου γλεντιού και της έκστασης (Διονυσιακή μανία), που θες δε θες, σε κυριεύει εκείνες τις ώρες, είτε με το να φωτογραφίζεις είτε με το να φωτογραφίζεσαι.

Αναβιώνουν τα «Σάγια» στη Νέα Καρβάλη

Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος το Κέντρο Καππαδοκικών Μελετών θα αναβιώσει το καππαδοκικό έθιμο «ΣΑΓΙΑ», στην πλατεία της Νέας Καρβάλης,σήμερα το απόγευμα.Το έθιμο προέρχεται από το Γκέλβερι της Καππαδοκίας και έχει ως κύριο σκοπό την καλοχρονιά, στοιχείο που τονίζεται με την πυρά, τις ευχές, τους χορούς και τα τραγούδια.Κάθε τέτοια ημέρα, οι πιστοί, ανάβουν μία μεγάλη φωτιά στο κεντρικότερο σημείο του οικισμού, μπροστά από το κτίριο της παλιάς Κοινότητας και πιασμένοι χέρι-χέρι, χορεύουν και τραγουδούν γύρω από τη φωτιά, για να διώξουν τα κακά πνεύματα, τους καλικάντζαρους, στα έγκατα της γης. Πριν το άναμμα της φωτιάς, ψάλλουν όλοι μαζί τα κάλαντα του τόπου καταγωγής τους για τα Θεοφάνεια.

Η γιορτή της παραμονής των Θεοφανίων, στις 5 Ιανουαρίου, στο Γκέλβερι της Καππαδοκίας λεγόταν "Σάγια", έθιμο λατρευτικό που είχε σκοπό να καλωσορίσει την καλή χρονιά στα χρόνια των Ελλήνων της Καππαδοκίας.

Οι Αράπηδες της Δράμας

'Κάνομε τους Αράπηδες για το καλό, για τη σοδειά μας...'

Ξεχωριστό ενδιαφέρον παρουσιάζει ο εορτασμός των Θεοφανίων στο Νομό Δράμας με πληθώρα εκδηλώσεων και δρώμενων. Σκοπός τους είναι η εξασφάλιση της καλοχρονίας, δηλαδή η καλή υγεία και η πλούσια γεωργική και κτηνοτροφική παραγωγή. Μαύρες κάπες, δέρματα ζώων, μάσκες, κουδούνια και θόρυβοι, στάχτη και σταχτώματα, χοροί και αγερμοί, αναπαράσταση οργώματος και σποράς, πλούσιο φαγοπότι και ευχές επιδιώκουν να επενεργήσουν στην καρποφορία της φύσης.