ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 2 ΙΟΥΝΙΟΥ - 1937, Η ιστορία του σιδηρόδρομου, Πειραιά – Κηφισιάς

Ο Αστικός Σιδηρόδρομος Πειραιά – Κηφισιάς, γνωστός ως «Ηλεκτρικός», μετράει σχεδόν ενάμισι αιώνα ζωής. Ατμοκίνητος αρχικά και ηλεκτροκίνητος αργότερα, ο σιδηρόδρομος συνέδεσε το 1869 την Αθήνα με τον Πειραιά, που μέχρι τότε οι άμαξες και τα παμφορεία ήταν το μόνο μέσο συγκοινωνίας μεταξύ τους.

Η πρώτη ιδέα για τη δημιουργία του τέθηκε από τον Φρειδερίκο Φεράλδη το 1835, ένα χρόνο αφότου η Αθήνα έγινε πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους, αλλά απορρίφθηκε από την τότε κυβέρνηση. Οκτώ χρόνια αργότερα, το 1843, ο Αλέξανδρος Ραγκαβής επαναλαμβάνει δημόσια την πρόταση, αλλά και πάλι δεν υπήρξε ανταπόκριση.

Το 1855 ο πρωθυπουργός και υπουργός Εξωτερικών, Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, καταθέτει το πρώτο νομοσχέδιο για την ίδρυση σιδηροδρόμου Αθήνας – Πειραιά. Είναι ο Νόμος ΤΖ «περί συστάσεως σιδηροδρόμου Απ’ Αθηνών εις Πειραιά», ο οποίος δίνει το δικαίωμα εκμετάλλευσης στην εταιρία που θ’ αναλάμβανε το έργο για 55 χρόνια. Το 1857 το δικαίωμα αυτό αυξάνεται σε 75 χρόνια.

Έπειτα από ανεπιτυχείς προσπάθειες ανάθεσης του έργου, το 1867 κατακυρώνεται στον άγγλο επιχειρηματία Εδουάρδο Πίκερινγκ, ο οποίος το Νοέμβριο του ίδιου έτους αρχίζει να κατασκευάζει το έργο. Ένα χρόνο μετά, το 1868, ο Πίκερινγκ μεταβιβάζει τις υποχρεώσεις του στην ιδρυθείσα από όμιλο Ανώνυμη Εταιρία του «Απ’ Αθηνών εις Πειραιά Σιδηροδρόμου» – Σ.Α.Π. Α.Ε.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 2 ΙΟΥΝΙΟΥ 1971 Παναθηναϊκός - Άγιαξ ( VIDEO )

Ο ιστορικός τελικός του Κυπέλλου Πρωταθλητριών ΠΑΟ-ΑΓΙΑΞ στο Γουέμπλεϊ

Η 2η μέρα του Ιουνίου του 1971 είναι αναμφίβολα μία «μεγάλη» ημέρα για τον Παναθηναϊκό. Οσο κοινότοπη και αν ακούγεται σαν έκφραση, είναι γεγονός ότι η αναμέτρηση μιας ελληνικής ομάδας με τον «αήττητο» τότε Αγιαξ στο γήπεδο του Γουέμπλεϊ στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης δεν είναι απλή υπόθεση…

Στην πορεία του προς το Γουέμπλεϊ και στην αναμέτρηση της 2ας Ιουνίου του 1971 «το Τριφύλλι» αντιμετώπισε και νίκησε ομάδες όπως η Ζενές Ες, η Σλόβαν Μπρατισλάβας, η Εβερτον και ο Ερυθρός Αστέρας.

Οδηγός της ομάδας στην ανοδική πορεία της ήταν ο Ούγγρος προπονητής ΦέρεντςΠούσκας ο οποίος ανέλαβε «τα ηνία» στις 2 Ιουνίου του 1970.

Ο επονομαζόμενος και «καλπάζων συνταγματάρχης» Πούσκας εμψύχωνε συνεχώς το ηθικό των παικτών του, τονώνοντας την ψυχολογία της ομάδας. «Εντεκα αυτοί έντεκα εμείς», όπως χαρακτηριστικά έλεγε. Αργότερα, ο παίκτης του Παναθηναϊκού Μίμης Δομάζος θα πει: «Με αυτό το τροπάριο μας εμψύχωνε συνέχεια και μας έκανε να αντιμετωπίζουμε τους αντιπάλους μας χωρίς το παραμικρό κόμπλεξ».

Το γεγονός: 1962 «Η μάχη του Σαντιάγο» (VIDEO)

Δεν είναι σπάνια φαινόμενα στο ποδόσφαιρο τα νεύρα, οι συμπλοκές και τα σκληρά μαρκαρίσματα. Όμως, μερικές φορές τα πράγματα ξεφεύγουν από τον έλεγχο. Και τότε όλα πάνε στραβά.

Τη διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1962 διεκδίκησαν η Δυτική Γερμανία, η Αργεντινή και η Χιλή. Η υποψηφιότητα των Γερμανών απορρίφθηκε, επειδή το Μουντιάλ είχε φιλοξενηθεί σε ευρωπαϊκή χώρα το 1954 και το 1958, και δε θα ήταν δίκαιο να καταλήξει και πάλι στην Ευρώπη. Κι έτσι έμειναν το φαβορί Αργεντινή και το μεγάλο αουτσάιντερ Χιλή. Η Αργεντινή είχε τις κατάλληλες υποδομές για να φιλοξενήσει τη διοργάνωση, είχε ένα μεγάλο κοινό που ενδιαφερόταν για το ποδόσφαιρο, ενώ ήταν η μόνη από τις τρεις παραδοσιακές λατινοαμερικανικές δυνάμεις (Βραζιλία και Ουρουγουάη οι άλλες δύο) που δεν είχε αναλάβει ακόμα ένα Μουντιάλ. Η Χιλή δεν είχε τίποτα. Επιπλέον, το 1960 καταγράφηκε στη χώρα ο πιο δυνατός σεισμός όλων των εποχών (μεγέθους 9.5 ρίχτερ, αν μπορείτε να διανοηθείτε το νούμερο), ο οποίος ουσιαστικά ισοπέδωσε τη Χιλή. Κι όμως, η FIFA αποφάσισε να αναθέσει τη διοργάνωση στη Χιλή, εκπλήσσοντας τους πάντες.

Οι Χιλιανοί δεν απογοήτευσαν τη FIFA για την εμπιστοσύνη της. Μέσα σε χρόνο-ρεκόρ, τα κατεστραμμένα στάδια ανοικοδομήθηκαν, οι υποδομές αναπτύχθηκαν και τα πάντα ήταν πανέτοιμα για τη διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου.