ΠΑΥΛΟΣ ΚΥΡΟΥ

Ο Παύλος Κύρου (;- 19 Νοεμβρίου 1906) ήταν οπλαρχηγός Μακεδονομάχος από το Αντάρτικο Φλώρινας.

Βιογραφικά Στοιχεία

Ο Παύλος Κύρου τελείωσε το Ελληνικό δημοτικό σχολείο του Αντάρτικου με δάσκαλους τους Ανταρτικιώτες Νικόλαο Σιδέρη και Συμεών Σίμου. Από μικρός ακολούθησε τον κλεφταρματολόκαπετάν Ναούμ από την Ιεροπηγή Καστοριάς και γνώρισε καλά την περιοχή των Κορεστίων. Το 1881 συμμετείχε στην απαγωγή του Τούρκου καϊμακάμη (έπαρχου) στη Φλώρινα μαζί με τον καπετάν Ναούμ και τον Γεώργιο Δούκα (καπετάν Νταβέλη) από τη Γαλατινή. Το

Δημήτριος Νταλίπης

Ο Δημήτριος Νταλίπης γεννήθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα στο Γάβρο Καστοριάς από οικογένεια κτηνοτρόφων. Το πραγματικό επίθετο της οικογενείας ήταν Κωνσταντινίδης Κεχαγιάς. Αποτέλεσε έναν από τους ισχυρότερους οπλαρχηγούς στα Κορέστια που αγωνίστηκαν για την υποστήριξη της Ελληνικής πλευράς. Αρχικά πήρε μέρος το 1903 στην εξέγερση του Ίλιντεν. Στη συνέχεια όμως διαχώρησε τη θέση του από την ΕΜΕΟ, όταν αυτή στράφηκε εναντίον των Ελληνικών συμφερόντων. Συνεργάστηκε τότε, με τον Κώττα Χρήστου. Στη συνέχεια συμμετείχε στον αγώνα στο πλευρό του Παύλου Μελά. Μετά το θάνατο του τελευταίου το 1904, συνεργάστηκε διαδοχικά με τους Γεώργιο Κατεχάκη (Ρούβα), Ευθύμιο Καούδη και Ιωάννη Καραβίτη. Έλαβε μέρος στη μάχη του Ζελόβου (Αντάρτικο) με τους Παύλο Κύρου και Γ. Κατεχάκη, το 1905. Το Νοέμβριο του 1905, συνεργάστηκε με τον Γεώργιο Τσόντο (Βάρδα). Σκοτώθηκε σε συμπλοκή με τον Οθωμανικό στρατό στο Ζέλοβο (Αντάρτικο) Φλώρινας στη θέση Ασβού Ράχη, στις 19 Νοεμρίου του 1906

el.wikipedia.org

Παναγιώτης (Παύλος) Αργυριάδης

Από το Κεφάλαιο Β’ των Παραρτημάτων του έργου "Για μια ιστορία του αναρχικού κινήματος του ελλαδικού χώρου". --- Ολόκληρο το έργο δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα http://ngnm.vrahokipos.net

Mια σημαντική μορφή του επαναστατικού κινήματος. Γεννήθηκε στις 15 Aυγούστου 1849, στην Kαστοριά, αλλά οι γονείς του εγκαταστάθηκαν στην Kωνσταντινούπολη, όπου έμαθε τα πρώτα γράμματα. Kατόπιν εγκαταστάθηκε στο Παρίσι όπου σπούδασε Nομικά, ερχόμενος ταυτόχρονα σε επαφή με τις επαναστατικές ιδέες, μιας και από μικρός ήταν πνεύμα ανήσυχο και ερευνητικό. Δεν βρήκε κάτι που να τον ενθουσίαζε, τόσο στο Pωμαϊκό Δίκαιο όσο και στον Nαπολεόντειο Kώδικα. 

Μίμη Πιερράκου

Ενας από τους μεγαλύτερους ποδοσφαιριστές που ανέδειξε προπολεμικά η Ελλάδα ήταν ο Μίμης Πιερράκος του Παναθηναϊκού. Ενας εξαιρετικός επιθετικός, εκ των καλυτέρων της εποχής του και πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος του 1936 με 18 γκολ σε 10 ματς, ο οποίος κατέκτησε με το «τριφύλλι» το πρωτάθλημα του 1930, ενώ είχε βοηθήσει και στην οργάνωση της κυπριακής Ανόρθωσης στα μέσα της δεκαετίας του ‘30.

Ο Μίμης Πιερράκος, πέραν από εξαιρετικός ποδοσφαιριστής, ήταν και ήρωας της Ελλάδας! Επεσε στην Αλβανία στη διάρκεια του ελληνοϊταλικού πολέμου και η σημερινή μας αναφορά σε αυτόν γίνεται διότι τέτοιες ημέρες πριν από εβδομήντα χρόνια έπεσε υπέρ πατρίδος και τέτοιες ημέρες πριν από εξήντα χρόνια τα οστά του επέστρεψαν και ετάφησαν στην Ελλάδα.

Η Μάχη του Στάλινγκραντ

Η Μάχη του Στάλινγκραντ

Η μεγαλύτερη και φονικότερη μάχη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και της παγκόσμιας ιστορίας γενικότερα. Υπολογίζεται ότι πάνω από 1.500.000 άνθρωποι (στρατιώτες και πολίτες) έχασαν τη ζωή τους. Όταν κάνουμε λόγο για «Μάχη του Στάλινγκραντ», εννοούμε μια σειρά πολεμικών συγκρούσεων μεταξύ Γερμανών και Σοβιετικών, που έλαβαν χώρα από τις 23 Αυγούστου 1942 έως τις 2 Φεβρουαρίου 1943 στα περίχωρα και στο κέντρο της πόλης του Στάλινγκραντ (νυν Βόλγκογκραντ).

Μετά την καταστροφική επιχείρηση του 1941 για την κατάληψη της Μόσχας, οι Γερμανοί σταθεροποίησαν τις θέσεις τους στην Ουκρανία και την άνοιξη του 1942 ήταν έτοιμοι να εξαπολύσουν νέα επίθεση κατά της Νότιας Ρωσίας. Ο Χίτλερ, με την παρότρυνση των οικονομολόγων του Τρίτου Ράιχ, επιδίωκε να θέσει υπό τον έλεγχό του τις πετρελαιοφόρες περιοχές του Καυκάσου, προκειμένου να εξασφαλίσει τις αναγκαίες ποσότητες πετρελαίου, που θα του επέτρεπαν να συνεχίσει τον πόλεμο.