Φθινοπωρινές αποδράσεις: Ναύπακτος, μια πόλη κόσμημα

Η Ναύπακτος θεωρείται, χωρίς αμφιβολία, ένας από τους πλέονγραφικούς και ρομαντικούς προορισμούς της ενδοχώρας και αν σ’ αυτά προσθέσουμε τη σημαντική του ιστορική παράδοση, αλλά και την άνετη πρόσβαση από την Αθήνα, τότε έχουμε ένα αδιαφιλονίκητο φαβορί για μια φθινοπωρινή απόδραση που θα μείνει για πάντα χαραγμένη στη μνήμη μας.

Χτισμένη ανάμεσα στο Αντίρριο και τις εκβολές του ποταμού Μόρνου μας περιμένει η ομορφότερη πόλη της Αιτωλοακαρνανίας. Οι ειδυλλιακές της ακρογιαλιές αγναντεύουν τα ήρεμα νερά του Κορινθιακού κόλπου, η βουνίσια της γοητεία κυκλώνει τον παράδεισο της ορεινής Ναυπακτίας η μεγάλη της ιστορία αντικατοπτρίζεται σε δυο σπουδαία μνημεία: το κατάφυτο βενετσιάνικο κάστρο και το βενετσιάνικο λιμανάκι.

Φτάνοντας στη Ναύπακτο τις πρώτες εντυπώσεις κερδίζουν οι άνετοι δρόμοι, σκιασμένοι με πλατύφυλλα πλατάνια, οι παραδοσιακές γωνιέςκαι ένα πλήθος ανθρώπων κάθε ηλικίας να απολαμβάνουν ανέμελοι τη φθινοπωρινή λιακάδα στα υπαίθρια εστιατόρια και καφέ, δίπλα στη θάλασσα. 

Ξεκινάμε την περιήγησή μας στην πόλη με μια χαλαρή βόλτα στα πλακόστρωτα σοκάκια με τα πολλά ναυτικά σπίτια και τα καλοδιατηρημένα αρχοντικά. Φουντωτές βουκαμβίλιες και πολύχρωμα λουλούδια στολίζουν τους πέτρινους τοίχους πλημμυρίζοντας τις φιλόξενες γειτονιές με κάθε λογής χρώματα κι αρώματα.

Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στο λιμάνι, το μικρότερο και το ομορφότερο της Μεσογείου! Στον ανατολικό πυργίσκο μας καλωσορίζει ο παλιός ναυτικός φάρος και το Φετιχιέ Τζαμί, του 1499. 

Η εντοιχισμένη μαρμάρινη πλάκα μας υπενθυμίζει την περίφημα ναυμαχία της Ναυπάκτου, το 1571. 

Στον δυτικό βραχίονα, δίπλα στα σιδερένια κανόνια που σημαδεύουν τη θάλασσα, βρίσκεται ο ανδριάντας του θρυλικού πυρπολητή Γιώργου Ανεμογιάννη καθώς και το άγαλμα του διάσημου ισπανού συγγραφέαΜιγκέλ ντε Θερβάντες. 

Το τέλειο «άλλοθι» για μια ολιγόωρη ανάπαυση αποτελούν οι γευστικοί πειρασμοί που μας περιμένουν στον πεζόδρομο του Στενοπάζαρου, εκεί που παλιά βρισκόταν η αγορά με τα ταβερνάκια που τιμούσαν δεόντως οι ντόπιοι και οι εργάτες του λιμανιού…

Με ανανεωμένες τις δυνάμεις ξεκινάμε την ανάβαση στο κάστρο- από τα καλύτερα διατηρημένα οχυρά με πέντε διαζώματα- που η ιστορία του ξεκινά από τα χρόνια της αρχαιότητας και φτάνει μέχρι την Τουρκοκρατία. 

Ανεβαίνοντας στην κορυφή -στην «τριπλή τιάρα του Lepanto», όπως την ονόμαζαν οι Ενετοί – μας καθηλώνει η ανυπέρβλητη θέα σε ολόκληρη την πόλη, το λιμάνι και τον Κορινθιακό κόλπο με την εντυπωσιακή καλωδιακή γέφυρα του Ρίου – Αντιρρίου να δεσπόζει στον ορίζοντα. 

Το γραφικό ξωκλήσι του Προφήτη Ηλία (11ου αιώνα), το ρολόι –κωδωνοστάσιο και τα ερείπια οθωμανικού λουτρού κερδίζουν την προσοχή μας.

Related Articles :