Ελάχιστα είναι τα στοιχεία που γνωρίζουμε για την Τήνο πριν τον 12ο π.Χ. αιώνα, καθώς σύμφωνα με τους αρχαίους συγγραφείς μέχρι τότε το νησί ήταν ακατοίκητο. Πρωτοκατοικήθηκε περίπου το 1130 μ.Χ. από μια ομάδα Ιώνων αποίκων από την Καρία της Μ. Ασίας, που έφτασαν στο νησί κυνηγημένοι από τους Δωριείς. Αρχηγός τους ήταν ο Τήνος, που κατά μία εκδοχή, έδωσε το όνομα του και στο νησί.

Στην Τήνο έχουν βρεθεί μυκηναϊκοί τάφοι, όπως ο θολωτός τάφος στην Αγία Θέκλα Πανόρμου και δύο άλλοι τάφοι, ο ένας στην ίδια περιοχή κι ο άλλος στην Καρδιανή, που ανάγονται στην γεωμετρική εποχή. Σήμερα οι αρχαιολογικές έρευνες συνεχίζονται στα ριζιμιά του Εξώμπουργου, του δεύτερου δήμου του νησιού.

Σύμφωνα με τον Απολλόδωρο στον «Τσικνιά», το ψηλότερο βουνό του νησιού, που τότε ονομαζόταν Γύρας, βρέθηκε κάποτε ο Ηρακλής, κυνηγώντας τους γιους του Βοριά (σ.σ. ο οποίος συχνότατα μπερδεύεται στις λαϊκές δοξασίες με τον Αίολο, το θεό των Ανέμων) Ζήτη και Κάλαϊν, οι οποίοι αν και συμμετείχαν στην Αργοναυτική Εκστρατεία, βρήκαν την ευκαιρία να λιποτακτήσουν όταν έδεσε εκεί κοντά η Αργώ. Ο Ηρακλής του ανακάλυψε, τους σκότωσε και τους έθαψε σε χωριστούς τάφους.

Τότε ο πατέρας τους ο Βοριάς, ανησυχώντας από τη σιωπή τους κίνησε από τη Θράκη για να τους βρει. Έφτασε και στην Τήνο, όπου ανακάλυψε τους τάφους τους στην κορυφή του Τσικνιά. Θύμωσε τόσο πολύ που άνοιξε τους ασκούς του και άφησε ελεύθερους τους ανέμους, που μέχρι σήμερα μαστιγώνουν το νησί. Σύμφωνα με τους αρχαίους συγγραφείς στον Τσικνιά βρισκόταν ένας μεγαλόπρεπος ναός του Βοριά ή Αιόλου, του θεού των Ανέμων, και από εκεί εξαπέλυε τους ανέμους του προς όλο το Αιγαίο.

Εξάλλου στο σημείο που ο Τσικνιάς ακουμπά στη θάλασσα, στην περιοχή της Φανερωμένης, υπάρχει σπήλαιο, που σύμφωνα με το θρύλο επικοινωνεί με την κορυφή. Στο σημείο αυτό υπήρχε και το στόμιο απ΄ το οποίο ο Αίολος φυσούσε, και μέσω αυτής της σήραγγας έφτανε ο αέρας στη σπηλιά και από κει στη θάλασσα. Ίσως έτσι να εξηγούνται οι τόσο συχνές θαλασσοταραχές, που πλήττουν την περιοχή.

Η Τήνος εμφανίζεται και στην Οδύσσεια του Ομήρου. Εκεί ναυάγησαν τα καράβια του Αίαντα του Λοκρού, κατά την επιστροφή του από την Τροία, ως τιμωρία του Ποσειδώνα γιατί υπήρξε αυθάδης.

Εξάλλου ο θεός Ποσειδώνας ήταν ο προστάτης του νησιού. Την λατρεία του τη μετέφεραν πιθανότατα στο νησί οι πρώτοι Ίωνες άποικοι. Σύμφωνα με την παράδοση ο Ποσειδώνας, που εκτός από θεός της θάλασσας λατρευόταν κι ως θεραπευτής ή «μεγάλος ιατρός», απάλλαξε το νησί από τα φίδια και τα ερπετά που αφθονούσαν και ταλάνιζαν τη ζωή των κατοίκων στέλνοντας ένα σμήνος πελαργών για να τα εξολοθρεύσει. Προς τιμήν του χτίστηκε ο ναός, ο μεγαλύτερος και γνωστότερος στην αρχαία εποχή, ερείπια του οποίου, σώζονται έως σήμερα στην περιοχή Κιόνια, περίπου 3 χλμ από τη σημερινή Χώρα, πάνω στη θάλασσα. Η Τήνος κατά την αρχαιότητα, περίπου τον 5ο αιώνα π.Χ. αποτέλεσε ένα από τα σημαντικότερα θρησκευτικά κέντρα, εφάμιλλο με αυτό της Δήλου ενώ πολλοί προσκυνητές προσέρχονταν αναζητώντας θεραπεία, καθώς ο ναός του Ποσειδώνα είχε την ίδια αίγλη με το Ασκληπιείο της Επιδαύρου.

Τον 3ο π.Χ. αιώνα ο ναός ανακατασκευάστηκε και επεκτάθηκε, καθώς καθιερώθηκε και η λατρεία της Αμφιτρίτης, συζύγου του Ποσειδώνα και προστάτιδα της γυναικείας γονιμότητας.

Εξάλλου η Τήνος αποτελούσε απαραίτητο σταθμό για τους προσκυνητές της Δήλου, καθώς έπρεπε πρώτα να βουτήξουν και να λουστούν στα εξαγνιστικά λουτρά του ναού του Ποσειδώνα, προκειμένου να περάσουν «καθαροί» στο ιερό νησί του Απόλλωνα

Η φήμη του ναού είχε απλωθεί σ’ όλη την Ελλάδα, τα παράλια της Μικράς Ασίας, την Κάτω Ιταλία και τις ακτές της Βόρειας Αφρικής. Ωστόσο ο ναός παρακμάζει από τα μέσα του 1ου π.Χ. αιώνα ενώ εγκαταλείπεται εντελώς κατά τον 3ο αιώνα μ.Χ.

Σήμερα μπορούμε να δούμε τμήματα από τα θεμέλια των δύο ναών, τα λουτρά, τα προπύλαια, το βωμό, τον ξενώνα, βάσεις αγαλμάτων, υδραγωγεία καθώς και μία από τις εξέδρες ενώ ανάμεσα στα ευρήματα, που έφερε στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη υπάρχουν γλυπτά και διάκοσμα του ναού καθώς κι ένα ηλιακό ρολόι από λευκό μάρμαρο, έργο του Ανδρόνικου του Κυρρήστου, που ανάγεται στο 2ο π.Χ. αιώνας και σήμερα βρίσκεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Τήνου. Τα Ποσειδώνια ή Ποσίδια, θρησκευτικές εκδηλώσεις προς τιμήν του Ποσειδώνα, λάμβαναν χώρα τον Ιανουάριο και το Φεβρουάριο.

Εξάλλου στον αρχαιολογικό χώρο του ναού έχουν γίνει εκτεταμένες εργασίες ανάδειξης του. Τα αρχαία προστατεύονται με διαδρόμους οργανωμένης κίνησης επισκεπτών, ξύλινα γεφυράκια, υπαίθριο χώρο εκδηλώσεων και περιμετρική δενδροφύτευση.

Ανάμεσα στα άλλα αρχαιολογικά ευρήματα έχουν βρεθεί αργυρές δραχμές και τετράδραχμα του 2ου και του 3ου π.Χ. αιώνα, που απεικονίζουν την κεφαλή του Ποσειδώνα, τρίαινα ή δελφίνι, το κεφάλι του Δία, τον Ποσειδώνα σε θρόνο, κρατώντας τρίαινα με την επιγραφή ΤΗΝΙΩΝ ή τα γραμματα ΤΗ.

Εκτός από τον Ποσειδώνα στην Τήνο λατρευόταν και ο θεός Διόνυσος, ο ναός του οποίου βρισκόταν στο σημείο που σήμερα κυριαρχεί ο Ναός της Ευαγγελίστριας ενώ στο νησί υπήρχε και ναός αφιερωμένος στη Δήμητρα και την Περσεφόνη.

Παναγία της Τήνου

Η Τήνος είναι γνωστή στον περισσότερο κόσμο για τη θαυματουργή Παναγία της Τήνου, την Μεγαλόχαρη. Βέβαια η Τήνος δεν είναι μόνο αυτό. Αλλά φυσικά σε έναν ιστοχώρο αφιερωμένο στην Τήνο δεν θα μπορούσαν να λείπουν ιστοσελίδες αφιερωμένες στην Παναγία της Τήνου. Το μεγαλύτερο προσκύνημα στην Ελλάδα.

Ο ΝΑΟΣ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΟΧΑΡΗΣ ΣΤΗΝ ΤΗΝΟ

Φτάνοντας βραδάκι στο λιμάνι της Τήνου ο Ναός της Μεγαλόχαρης, σκαρφαλωμένος στο λόφο, σε υποδέχεται ολόλαμπρος και φωτισμένος, δεσπόζοντας πάνω από όλη τη Χώρα, χωρίς να την πλακώνει.

Την πρώτη βόλτα όμως πρέπει να την κάνετε πρωί και καλύτερα καθημερινή. Όχι ότι δεν υπάρχει τις καθημερινές πλήθος κόσμου που θέλει να προσκυνήσει την Παναγία της Τήνου αλλά σαφώς θα αποφύγετε την κοσμοσυρροή.

Ο ανηφορικός πλακόστρωτος δρόμος προς την Παναγία ξεκινάει από το λιμάνι. Στη δεξιά πλευρά έχει τοποθετηθεί τάπητας για τους προσκυνητές που εκπληρώνουν το τάμα τους και ανεβαίνουν στα γόνατα. Πρόκειται για ανθρώπους όλων των ηλικιών και των δύο φύλων. Καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας συναντάς ανθρώπους σκυμμένους, με πληγωμένα γόνατα αλλά με αστείρευτο πείσμα και δυνατή πίστη, πεσμένους στα τέσσερα, να προχωρούν ακάθεκτη με σύντομες στάσεις και μ’ ένα σκοπό: να μπουν γονατιστοί στο Ναό της Παναγίας της Τήνου.

Ακούσαμε να μιλούν διάφορες γλώσσες με τους δικούς τους ανθρώπους, που τους συνοδεύουν υπομονετικά, γλώσσες που αναγνωρίσαμε αλλά και άγνωστες. Και όταν έφταναν στην κορυφή του δρόμου σε τίποτα δε διέφεραν από το άγαλμα, που αναπαριστά όλες τις ελπίδες αλλά και την πίστη των προσκυνητών που φτάνουν στην Τήνο, ο καθένας με τη δική του δέηση στη

Μεγαλόχαρη.

Στην πραγματικότητα ο Ναός είναι ένα ολόκληρο συγκρότημα, που αποτελείται από την κυρίως εκκλησία της Παναγίας, παρεκκλήσια, μουσεία, αίθουσες μονίμων εκθέσεων, το μαυσωλείο του Τορπιλισμού της Έλλης και γραφεία. Το πρώτο που εντυπωσιάζει τον επισκέπτη είναι το επιβλητικό μωσαϊκό με τα ασπρόμαυρα βότσαλα που κοσμεί την είσοδο του.

Μόλις περάσετε την πύλη στα δεξιά σας θα συναντήσετε το παρεκκλήσι όπου γίνεται η παραλαβή των λαμπάδων. Στη συνέχεια θα ανεβείτε τα μαρμάρινα σκαλοπάτια και θα βρεθείτε σε μια τεράστια αυλή, που οι περισσότερες γωνιές της είναι σκιερές. Είναι αδύνατον, ακόμα κι αν βρεθείς εκεί όχι από θρησκευτική πίστη αλλά από απλή τουριστική περιέργεια να μην νιώσεις την γλυκιά υποβολή του χώρου. Οι εργαζόμενοι είναι πρόθυμοι να σας απαντήσουν σ’ ότι ρωτήσετε και να σας εξυπηρετήσουν με το μεγαλύτερο χαμόγελο.

Η πρώτη στάση είναι στο ισόγειο όπου υπάρχει ο Ναός της Ευρέσεως, τον οποίο ξεκίνησαν να χτίζουν οι Τηνιακοί –πριν βρεθεί η θαυματουργή Εικόνα στις 30 Ιανουαρίου 1823- αμέσως μετά το όνειρο της μοναχής Πελαγίας, στην οποία σύμφωνα με την παράδοση εμφανίστηκε η Παναγία και της ζήτησε να «βρουν το σπίτι της». Μέσα στο ναΐσκο υπάρχει το ακριβές αντίγραφο της εικόνας, το οποίο καλλιτεχνήθηκε το 1850, και το οποίο πρέπει οπωσδήποτε να δείτε καθώς η θαυματουργή εικόνα είναι ολοκληρωτικά σκεπασμένη από τις προσφορές των πιστών.

Δίπλα στο αντίγραφο υπάρχει η μαρμάρινη βρύση απ’ όπου μπορείτε να πάρετε αγίασμα, το οποίο αναβλύζει από το πηγάδι, που βλέπετε δίπλα ακριβώς και το οποίο είναι φωτισμένο και σκεπασμένο με τζάμι. Ο ναΐσκος έχει άλλες δύο μικρές αίθουσες με κολυμπήθρες όπου γίνονται σχεδόν κάθε μέρα βαφτίσεις. Μια πολύ ευγενική κυρία που στεκόταν πίσω από το παγκάρι με τα κεριά μας προσέφερε ένα σακουλάκι με χώμα αγιασμένο, από το σημείο της Ευρέσεως. Εξάλλου όπως μας ενημέρωσε σ’ αυτά τα χώματα ήταν που έγινε και το πρώτο θαύμα. Αν θέλετε να πάρετε αγίασμα καλό θα είναι να έχετε φροντίσει να έχετε μαζί σας ένα μπουκαλάκι. Αλλιώς θα χρειαστεί να βγείτε από το Ναό και να το αναζητήσετε στα γύρω μαγαζιά.

Από πάνω ακριβώς, και ανεβαίνοντας μια μαρμάρινη σκάλα, θα βρεθείτε στον κυρίως Ναό της Παναγίας της Τήνου, ο οποίος κατάλευκος, λιτός και ενταγμένος μέσα στον περιβάλλοντα χώρο, δεν προκαλεί το μάτι με περιττές πολυτέλειες και κραυγαλέες μεγαλοπρέπειες. Οι λειτουργίες στο Ναό της Παναγίας είναι καθημερινές, 365 μέρες το χρόνο, πρωί και απόγευμα. Και πάλι το πρώτο που θα συναντήσετε είναι μια ευγενική και χαμογελαστή υπάλληλος, που μαζί με το κερί θα σας προσφέρει κι ένα μικρό μπουκαλάκι με λαδάκι.

Περιμένοντας υπομονετικά στην ουρά για να προσκυνήσετε σίγουρα το μάτι σας θα το μαγνητίσει η οροφή του Ναού, απ’ όπου κρέμονται δεκάδες χρυσά και ασημένια θυμιατά και καντήλια, αφιερώματα των πιστών, τα οποία είναι στολισμένα με παραστάσεις που προέρχονται από τις επιθυμίες και τις δεήσεις του καθενός: καράβια, σπίτια, μωρουδίστικες κούνιες, ανθρώπινα μέλη μέχρι και άλογα.

Η εικόνα, που χρονολογείται από τον 7ο μ.Χ. αιώνα, όπως είπαμε δεν είναι ορατή, συγκεκριμένα το θέμα της δεν είναι ορατό. Βρίσκεται σφραγισμένη αεροστεγώς μέσα σε μια χρυσή θήκη για να μη φθείρεται το ξύλο της και τη σκεπάζει ένα τζάμι το οποίο καθαρίζει σχολαστικά και πολύ συχνά ένας υπάλληλο. Το μόνο λοιπόν που θα δείτε είναι κοσμήματα, όλων των ειδών και μεγεθών: μαργαριταρένια κολιέ, διαμαντένια δαχτυλίδια με τεράστια μπριγιάν, πλατινένια περιδέραια. Οι άνθρωποι, ωστόσο, μολονότι δεν βλέπουν ουσιαστικά την εικόνα, στέκονται με δέος μπροστά της, την προσκυνούν ενώ αρκετοί πέφτουν στα γόνατα και κάνουν δεήσεις.

Η εικόνα, όπως μας είπαν όταν ρωτήσαμε, κάθε βράδυ μεταφέρεται από τους ιερείς και φυλάσσεται στο χρηματοκιβώτιο, που βρίσκεται ακριβώς πίσω από το προσκυνητάρι και είναι καλυμμένο μ’ ένα βαρύτιμο κόκκινο ύφασμα. Στο ίδιο χρηματοκιβώτιο αλλά και σε άλλα που βρίσκονται στα γραφεία του Ιδρύματος φυλάσσονται και πολλά από τα κοσμήματα που έχουν προσφέρει στην Παναγία οι πιστοί, πανάκριβα διαμάντια πολλών καρατίων καθώς και σπάνια κομμάτια.

Τα τιμαλφή κατά καιρούς εκποιούνται από το Ιερό Ίδρυμα της Ευαγγελίστριας –εκτός κι αν έχει ζητηθεί το αντίθετο- και τα χρήματα χρησιμοποιούνται για τους φιλανθρωπικούς σκοπούς του.

Σύμφωνα με την ημερομηνία που είναι σκαλισμένη στο ξυλόγλυπτο τέμπλο, τα Θυρανοίξια του Ναού της Παναγίας έγιναν το 1825.

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΗΣ ΤΗΝΟΥ

ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΕΣ ΣΥΝΤΑΓΕΣ

Λούζα από την Τήνο! Ελληνική Παραδοσιακή Συνταγή
Χοιρινές μπριζόλες κρασάτες
Γλυκιές τυρόπιτες Τήνου