ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΑ - ΚΩΣ, Το νησί του Ιπποκράτη

Η Κως είναι ένα μαγευτικό νησί, στο κέντρο του Δωδεκανησιακού συμπλέγματος. Βρίσκεται βορειοδυτικά της Ρόδου και νοτιοανατολικά σε σχέση με την ηπειρωτική Ελλάδα και είναι το τρίτο σε μέγεθος νησί στα Δωδεκάνησα μετά τη Ρόδο και τη Κάρπαθο.

Εκτός από τη φυσική ομορφιά και τις υπέροχες αμμουδιές της είναι πλούσια σε μνημεία που αντανακλούν το ένδοξο παρελθόν της, από την Αρχαιότητα στη Βυζαντινή Εποχή και από τα χρονια των Ιπποτών μέχρι σήμερα. Η Κως έχει έκταση περίπου 290,27 τετραγωνικά χιλιόμετρα και πεδινή μορφολογία εδάφους εκτός από το όρος "Δίκαιος" (Δίκαιος Χριστός) που βρίσκεται στην βορειοδυτική πλευρά του νησιού. Ενα κάστρο των Ιωαννιτών Ιπποτών σώζεται ακόμα στις κορυφές του "Δίκαιου".

Οι κρυστάλλινες ακτές της που βρέχονται από το Καρπάθιο Πέλαγος εκτείνονται σε μήκος 112 χλμ. Στην επαρχία της Κω υπάγονται και τα νησιά Νίσυρος, Γυαλί, Περγούσσα, Καντελιούσα, Παχιά και Στρογγυλή. Στην Κω υπάρχει και Μητρόπολη, η μια από τις τέσσερις που υπάρχουν στα Δωδεκάνησα.

Οι κάτοικοι ασχολούνται με την αλιεία, την κτηνοτροφία και την γεωργία, αλλά τις τελευταίες δεκαετίες, λόγω της ραγδαίας τουριστικής ανάπτυξης, η Κως έχει εξελιχθεί σε ένα μοντέρνο θέρετρο με ενοικιαζόμενα δωμάτια, ξενοδοχεία, εστιατόρια, μπάρ, night clubs και οργανωμένες εκδρομές. Η Κως έχει να προσφέρει τόσα στους επισκέπτες της έτσι ώστε να ικανοποιεί κάθε προσμονή για αξέχαστες διακοπές.

Ιστορία

Το όνομα της Κω δεν έχει αλλάξει ονομασία από την αρχαιότητα έως και σήμερα.  Μερικοί υποστηρίζουν ότι το όνομα Κως προήλθε από το όνομα μιας βασιλοπούλας κόρης του βασιλιά Τρίοπα του δεύτερου που λεγόταν Κόως. Άλλοι λένε πως η ονομασία οφείλεται στη καρική λέξη κοίον είτε επειδή το σχήμα του νησιού θυμίζει πρόβατο είτε γιατί στη Κω υπήρχαν άφθονα πρόβατα. Άλλοι πάλι υποστηρίζουν ότι το νησί ονομάστηκε έτσι από τη λέξη κως που σήμαινε ειρκτή.

Το νησί  κατοικήθηκε από τους νεολιθικούς χρόνους όπως αποδεικνύεται από νεολιθικά ευρήματα στο σπήλαιο Ασπρόπετρα κοντά στην Κέφαλο. Πολλές μυθολογικές παραδόσεις των αρχαίων ελλήνων αναφέρονται στον εποικισμό και σε χαρακτηριστικά γεγονότα της Κω κατά την προϊστορική περίοδο. Σύμφωνα με μια τέτοια παράδοση οι γίγαντες παιδιά του ουρανού και της γης όταν νικήθηκαν στη φοβερή μάχη που έδωσαν με τους θεούς του Ολύμπου τράπηκαν σε φυγή.

Ο θεός Ποσειδώνας που κυνηγούσε το γίγαντα Πολυβότη έκοψε με τη τρίαινά του ένα κομμάτι από τη Κω το πέταξε εναντίον του και τον σκότωσε. Σχετική με τη παραπάνω παράδοση είναι και η μυθολογική πληροφορία ότι στη Κω κατέφυγαν οι γίγαντες Κοίος, Φοίβος και Κύννος. Σύμφωνα με αυτούς τους μύθους πολλοί ήρωες και ημίθεοι είχαν επισκεφτεί το νησί. Φαίνεται πως οι πρώτοι κάτοικοι του νησιού ήταν Πελασγοί και Λέλεγες.

Άλλη παράδοση αναφέρει ότι οι Μέροπες που ήταν άνθρωποι δημιουργικοί έχτισαν τη πρώτη πανάρχαια πόλη του νησιού και της έδωσαν το όνομα της κόρης του βασιλιά Μέροπα: Αστυπάλαια. Διάδοχος το Μέροπα του πρώτου ήταν ο Τρίοπας ο δεύτερος. Και διάδοχος αυτού ο Μέροπας ο δεύτερος που η κόρη του λεγόταν Κόως. Στα χρόνια της ακμής της μινωικής Κρήτης ο Μίνωας ο δεύτερος μολονότι έγινε κυρίαρχος σχεδόν ολόκληρης της Μεσογείου και έδιωξε τους Κάρες από τα περισσότερα νησιά προτίμησε να μην πειράξει τους κατοίκους της Κω και να διατηρήσει μαζί τους μακροχρόνια φιλία. Μετά τον Τρίοπα τον τρίτο βασιλιάς έγινε στο νησί ο γιος του Ευδαίμονος. Αργότερα γύρω στο 1300 ο γιος του Ηρακλή και της Αστυόχης και βασιλιάς της Ρόδου Τληπόλεμος επεξέτεινε τη δικαιοδοσία του και στη Κω.

Η αρχαία λατρεία: στην αρχαία Κω λατρεύτηκαν ιδιαίτερα ο Ιητήρ Ασκληπιός και ο Ηρακλής. Οι αρχαίοι Κώοι για να τιμήσουν το θεό της ιατρικής οργάνωναν τελετές στις οποίες πρόσφεραν θυσίες. Φυσικά στην αρχαία Κω λατρεύτηκαν και άλλοι θεοί όπως: Δίας, Δήμητρα, Διόνυσος, Ήρα, Αφροδίτη. Οι αρχαίοι δήμοι: αρχαιότατη πρωτεύουσα της Κω ήταν η πόλη Αστυπάλαια. Η θέση αντιστοιχεί στη σημερινή παραλιακή τοποθεσία Παλάτια κοντά στο χωριό Κέφαλος. Από τα αρχαιότερα χρόνια το νησί είχε βασιλιάδες. Στον ελλαδικό χώρο στις γύρω περιοχές άρχισαν από τον 7ο και 6ο αιώνα να τροποποιούνται ριζικά οι πολιτικοί θεσμοί.

Οι Κώοι υιοθέτησαν προοδευτικές ιδέες και ανάγκασαν τους άρχοντες τους να παραχωρήσουν τελικά την εξουσία στην εκκλησία του δήμου. Διορίστηκαν δημόσιοι ταμίες λογιστές χωροφύλακες αγορανόμοι και δικαστές. Στα σχολεία δίδασκαν δάσκαλοι που πληρώνονταν από τις οικογένειες των μαθητών. Στις σχετικές γιορτές και στα αγωνίσματα επικεφαλής ήταν ο γυμνασίαρχος ενώ τα γυμνάσματα διευθύνονταν από τον παιδοτρίβη. Για την διεύθυνση της μουσικής υπεύθυνοι ήταν οι κιθαρίστες και για τη διεύθυνση της παιδείας οι παιδονόμοι.

Related Articles :