Η Ρένα είναι οφ-σάιντ (Βασίλης Τσιβιλίκας)

 Μια μοδίστρα, πηγαίνοντας να παραδώσει μια τουαλέτα σε ένα μεγάλο ξενοδοχείο, βλέπει πολύ κόσμο μαζεμένο. Όταν καταλαβαίνει πως υπαίτιος γι' αυτό το χαμό που την εμποδίζει να εκτελέσει την παραγγελία της είναι ένας νεαρός αλλοδαπός ποδοσφαιριστής, τον πλησιάζει και τον χαστουκίζει. Γίνεται θέμα στις εφημερίδες και λένε πως είναι μητέρα του για να αποδείξουν τη δήθεν ελληνική καταγωγή του. Ο νεαρός ερωτεύεται την κόρη της μοδίστρας, η οποία όμως αντιδρά γιατί δεν θέλει η κόρη της να παντρευτεί ποδοσφαιριστή.

HALANDRI NEWS · Η θεία μου η χίπισσα (Βασίλης Τσιβιλίκας)

Σύνοψη της υπόθεσης:

Μια ξεπεσμένη χήρα που σπουδάζει κόρη στην Αμερική, η κυρα-Λένη (Ρένα Βλαχοπούλου), εργάζεται σαν καθαρίστρια σε ένα μεγάλο ξενοδοχείο και έχει καταφέρει να κερδίσει την αμέριστη συμπάθεια ενός πλούσιου νεαρού ενοίκου, του Στέφανου Κριεζή (Ανδρέας Μπάρκουλης). Κάποια μέρα έρχεται η κόρη της Κάθριν (Νόρα Βαλσάμη), με τον μνηστήρα της που είναι χίπης και τον πάμπλουτο ελληνο-αμερικανό πατέρα του, τον Πιτ. Ο Κριεζής βλέποντας την κατάσταση φιλοτιμείται και τη βοηθά να κρατήσει την «αρχοντική της εικόνα». Τη ντύνει μεγαλοκυρία, της νοικιάζει σουίτα κι αυτή αρχίζει να κυκλοφορεί στο ξενοδοχείο με αέρα αρχόντισσας, ενώ ο ίδιος τη συνοδεύει ενίοτε, παριστάνοντας τον ανιψιό της. Στη συνέχεια, η Κάθριν με τον μνηστήρα της

Η απελπισμένη κραυγή της Θράκης

Του Σταύρου Χριστακόπουλου

«Η χώρα μοιάζει με ένα κατάξερο λιβάδι. Αν ανάψει μια μικρή φωτιά σε μια γωνίτσα, θα καείολόκληρη». Αυτό εκμυστηρευόταν, πριν από έναν ολόκληρο χρόνο, ένας πολύ γνωστός πολιτικός, ο οποίος, αν και κάποτε κατείχε κεντρικότατο ρόλο, έχει από χρόνια οικειοθελώς αποσυρθεί και ουδέποτε εκδήλωσε επιθυμία επιστροφής στην κεντρική πολιτική σκηνή. Η σκοτεινή προφητεία του επαναλήφθηκε χθες με πανομοιότυπο σχεδόν τρόπο...

«"Σπίθα σε χυμένη βενζίνη" η ανεργία στην Κομοτηνή». Αυτός ο τίτλος συνόδευε το ρεπορτάζτου ηλεκτρονικού «Βήματος» χθες τη νύχτα για την ομηρεία – που έληξε πριν συμβούν πολύ χειρότερα – εργαζομένων από έναν απολυμένο συνάδελφό τους στη Βιομηχανική Περιοχή της ακριτικής πόλης. Το ρεπορτάζ είχε και δηλώσεις του προέδρου του Εργατικού Κέντρου της πόλης. Μερικά αποσπάσματα:

● «Το πρόβλημα είναι γενικότερο. Δεν πρόκειται για μεμονωμένο περιστατικό. Υπάρχει κλίμασύγκρουσης στην περιοχή. Και πολύ φοβάμαι ότι θα έχουμε κοινωνική έκρηξη με απρόβλεπτες συνέπειες».

Κηδεύτηκε ο Βασίλης Τσιβιλίκας

Το τελευταίο αντίο στον Βασίλη Τσιβιλίκα είπαν το μεσημέρι της Παρασκευής συγγενείς και φίλοι του γνωστού ηθοποιού. Η κηδεία του πολυαγαπημένου καλλιτέχνη έγινε στο νεκροταφείο Αμαρουσίου. Ο Βασίλης Τσιβιλίκας πέθανε την περασμένη Τετάρτη σε ηλικία 70 ετών. Εμφάνισε πρόβλημα στην καρδιά και εξέπνευσε κατά τη διακομιδή του στο Σισμανόγλειο Γενικό Νοσοκομείο. 

Ο Βασίλης Τσιβιλίκας γεννήθηκε το 1942 στη Θεσσαλονίκη.

Πρώτη του εμφάνιση στο θέατρο ήταν το 1965 στη Νέα Ιωνία. Δύο χρόνια αργότερα ο Κάρολος Κουν τον καλεί στο Θέατρο Τέχνης. Στις αρχές της δεκαετίας του '70 ξεκινά να ασχολείται με την επιθεώρηση και στα μέσα της με την πρόζα.

Τη δεκαετία του '70 πρωτοεμφανίστηκε και στον κινηματογράφο. Η πρώτη ταινία που συμμετείχε ήταν Η θεία μου η χίπισσα του Αλέκου Σακελλάριου.

Εμφανίστηκε επίσης στις ταινίες: Ο κύριος σταθμάρχης (1972), Ο μάγκας με το τρίκυκλο (1972), Η Ρένα είναι «οφ-σάιντ» (1972), Ο κατεργάρης (1971) και Ζητείται επειγόντως γαμπρός (1971).

Μέχρι την τελευταία στιγμή έπαιζε στο θέατρο, στην παράσταση Η Ζωή ποδήλατο.

Ελληνικά Ντοκιμαντέρ

Μετανάστευση, κρίση, αστικό τοπίο, ανεργία, σχέση ανθρώπου – περιβάλλοντος, πολιτικές εξελίξεις και ιστορική μνήμη, κυριαρχούν στα ελληνικά ντοκιμαντέρ που συμμετέχουν στο 14ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης – Εικόνες του 21ου αιώνα (9 με 18 Μαρτίου). Οι Έλληνες δημιουργοί δεν ακολουθούν μόνο τις εξελίξεις, αλλά τις αφουγκράζονται στη γέννησή τους και τις καταγράφουν χωρίς αναστολές και προκαταλήψεις. Κάθε χρόνο και πιο δυναμική, η ελληνική παραγωγή ντοκιμαντέρ πρωταγωνιστεί και φέτος στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, με τα πιο δυνατά χαρτιά της. Περισσότερες από 75 ελληνικές ταινίες, τόσο στο διεθνές πρόγραμμα, όσο και στο ελληνικό πανόραμα, αποτυπώνουν με τόλμη μια πραγματικότητα που αναδιαμορφώνεται στη δίνη κοινωνικών ζυμώσεων. Με επίκεντρο την Ελλάδα, οι ντοκιμαντερίστες δε διστάζουν να ακολουθήσουν τα θέματά τους απ’ την Ιταλία ως την Παλαιστίνη και απ’ τη Γκάνα ως την Αργεντινή.