Η περιφορά της εικόνας της Παναγιάς μας στο Δίστομο! 14/8/2012 (VIDEO)

Τα έθιμα του 15Αυγουστου στην ΠΕ Κοζάνης ( VIDEO)

ΠΑΡΟΣ 15 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΚΥΚΛΑΔΕΣ (VIDEO)

ΠΑΡΟΣ 15 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΚΥΚΛΑΔΕΣ

Σιάτιστα 14.08.2012 το Γλέντι δεν σταματά!!! (VIDEO)

Σιάτιστα 14.08.2012 

Το Θαύμα της Μεγαλόχαρης - (1965)

Σύνοψη της υπόθεσης: Σε ένα ναυάγιο, η Μαρία Μερφάτη χάνει τη μονάκριβη κόρη της Λίζα, αλλά με κανέναν τρόπο δεν θέλει να πιστέψει ότι το παιδί της πέθανε. Την αναζητά επί έξι ολόκληρα χρόνια, στη διάρκεια των οποίων η Λίζα ζούσε, παρά τη θέλησή της, κοντά σε έναν γύφτο γυρολόγο ο οποίος την ανάγκαζε να ζητιανεύει στα πανηγύρια. Το κοριτσάκι διασώθηκε από τους άντρες ενός διερχόμενου πλοίου, οι οποίοι στη συνέχεια το άφησαν σε έναν ηλικιωμένο ψαρά και εκείνος το παρέδωσε στον γύφτο για να το πάει στους γονείς του. Τώρα, η Λίζα γνωρίζει την καλοσυνάτη Μαρία, την οποία συμπαθεί αμέσως, και ο γύφτος προσπαθεί να της αποσπάσει χρήματα, με αποτέλεσμα η Μαρία να καταλάβει ότι η κόρη της κάπου βρίσκεται ζωντανή. Η Λίζα, θέλοντας να πάει στην «καλή κυρία», το σκάει από τον γύφτο και με τη βοήθεια του Λευτέρη, ενός αγοριού που έρχεται στην Αθήνα για να μπει σε ορφανοτροφείο, φτάνει στο σπίτι των Μερφάτη. Η Μαρία κι ο άντρας της, ο Αλέκος, ξαναβρίσκουν επιτέλους την κόρη τους, ενώ υιοθετούν και τον Λευτέρη που κινδύνεψε να χάσει τη ζωή του, προκειμένου να σώσει τη μικρή του φίλη. 

  Ηθοποιοί: ΖΗΛΙΑ ΑΝΤΖΕΛΑ, ΜΥΛΩΝΑΣ ΘΑΝΑΣΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ, ΜΑΙΡΗ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΟΥ, ΛΙΝΑ ΜΟΣΧΟΛΙΟΥ, ΒΙΚΥ ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ, ΜΑΡΙΚΑ ΔΕΛΟΥΔΗΣ, ΝΙΚΟΣ ΚΑΚΑΛΕΤΡΗ, ΝΕΝΕΛΑ ΤΟΚΑΣ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΑΝΕΣΤΗΣ

Η Ιερά Μονή Παναγίας Σπηλιανής στη Νίσυρο (VIDEO)

Νίσυρος, των Βασίλη Δ. Γεωργιόπουλου και Σταύρου Ορσάρη

Το μοναστήρι της Παναγίας της Σπηλιανής στη Νίσυρο αποτελεί το λατρευτικό κέντρο του νησιού καθώς και ολόκληρης της Δωδεκανήσου. Η ονομασία της μονής οφείλεται στο γεγονός ότι το καθολικό είναι σπηλαιώδης ναός που είχε χρησιμοποιηθεί ως αχυρώνας. Το μοναστηριακό συγκρότημα που στέκει πάνω σε ένα βράχο ύψος περίπου 30 μέτρων από τη θάλασσα, που οι Νισύριοι ονομάζουν «οξό».

Σχετικά με την δημιουργία της μονής η παράδοση αναφέρει ότι κάποιος βοσκός μια μέρα που έβοσκε το κοπάδι του λίγο πριν τα λουτρά είδε πάνω σε έναν βράχο σαν κάτι να φωτίζει . Τότε πήγε κοντά για να δει τι βρίσκεται στο σημείο εκείνο. Με έκπληξη του διαπίστωσε ότι ήταν ένα μικρό εικόνισμα της Παναγιάς. Τότε το μετέφερε στον ναό της Ποταμίτισσας. Η περιοχή από τότε ονομάζεται <<βρετού>> ακριβώς γι’ αυτό τον λόγο . Το άλλο πρωί όταν πήγαν στην εκκλησία ανακάλυψαν ότι δεν βρισκόταν στη θέση της  οπότε άρχισαν να ψάχνουν. Τελικά το βρήκαν πάνω στο <<οξό>> όπου και μετά από λίγα χρόνια άρχισαν να χτίζουν το μοναστήρι. Αυτό το εικονισματάκι βρίσκεται σύμφωνα με την παράδοση στο δεξί χέρι της εικόνας της Παναγίας.

Δεν μπορούμε να προσδιορίσουμε την ακριβή χρονολογία ίδρυσης της μονής. Η παλαιότερη τεκμηριωμένη χρονολογία που αναφέρεται στη μονή είναι το 1600 όπως προκύπτει από σφραγίδα εγγράφου που έχει χαθεί. Παρόλα αυτά στο καθολικό της μονής υπάρχουν τμήματα μεσοβυζαντινού τέμπλου καθώς και αμφίγραπτη εικόνα της Παναγίας και του Αγίου Νικολάου που μπορεί να χρονολογηθεί στο τελευταίο τέταρτο του 14ου αιώνα.

Οι θρύλοι της Παναγίας Εκατονταπυλιανής (VIDEO)

Οι ρίζες του ναού της Παναγίας της Εκατονταπυλιανής ή Καταπολιανής χάνονται στο χρόνο. Πρόκειται για έναν από τους παλαιότερους τόπους λατρείας της νέας θρησκείας, που η παράδοση θέλει να... χτίστηκε, κατά τη διάρκεια του 4ου αι. από την Αγία Ελένη ή, κατά άλλους, από το Μεγάλο Κωνσταντίνο, ο οποίος εκπλήρωσε το τάμα της μητέρας του. 

Ωστόσο η ίδια παράδοση θέλει να υπήρχε στην ίδια τοποθεσία ένας, ακόμη παλαιότερος του 4ου αι., ναός, στον οποίο προσκύνησε η Αγία Ελένη, όταν βρέθηκε στην Πάρο, κατά τη διάρκεια του ταξιδιού της προς τους Αγίους Τόπους σε αναζήτηση του Τιμίου Σταυρού. Τότε ήταν, σύμφωνα με το θρύλο, που η Αγία Ελένη έκανε τάμα μπροστά στην εικόνα της Παναγίας, να χτίσει ένα μεγαλύτερο και λαμπρότερο ναό στη Χάρη της, αν κατάφερνε να βρει το Σταυρό του Μαρτυρίου.

 Ωστόσο ο ναός-τάμα της Αγίας Ελένης καταστράφηκε κατά ένα πολύ μεγάλο μέρος του, πιθανότατα εξαιτίας πυρκαγιάς, και ανακατασκευάστηκε επί Ιουστινιανού, κατά τη διάρκεια του 6ου αι. Όσον αφορά την ονομασία του Ναού Εκατονταπυλιανή ή Καταπολιανή, που προέρχεται από τον όρο «καταπόλα» και σημαίνει «κατά την πόλη», πιθανότατα «δείχνοντας» το σημείο όπου βρισκόταν η αρχαία πόλη της Πάρου, μέχρι πρόσφατα που διαβάστηκαν νέες πηγές, οι γνώμες διίστανταν για το ποια από τις δύο ήταν γνήσια και παλιότερη. 

ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣΩΤΙΣΣΑΣ

 

Παναγία η Αγιασώτισσα

Στις πλαγιές του όρους Ολύμπου, στην όμορφη και γραφική πόλη της Αγιάσου, βρίσκεται η Παναγία η Αγιασώτισσα.

Η ιστορία του προσκυνήματος, αρχίζει τους Βυζαντινούς χρόνους, όταν ο Ιερομόναχος Αγάθωνας ο Εφέσιος, τα χρόνια της εικονομαχίας, έφερε την ιστορική εικόνα της Παναγίας, μαζί με άλλα κειμήλια, όπως ήταν ένας μικρός αργυρός σταυρός με τίμιο ξύλο, ένα χειρόγραφο Ευαγγέλιο του Ε' αιώνα και λείψανα του Αγίου Διονυσίου, προφανώς για να έλθει σε επαφή με την εξόριστη Βασίλισσα και μετά την καταστολή του εικονομαχικού κινήματος να μπορέσει να επιστρέψει στην Κωνσταντινούπολη.

Ό Αγαθών δεν παρέμεινε στην πόλη της Μυτιλήνης, ούτε σε άλλο παραθαλάσσιο χωριό, αλλά από τον φόβο των πειρατών, πού πολύ συχνά ενοχλούσαν τότε τα νησιά μας, προσχώρησε στο εσωτερικό του νησιού και έφθασε κάπου εδώ ανάμεσα στα βουνά και στα λαγκάδια της Αγιάσου. Διάλεξε μια δασωμένη έρημη τότε τοποθεσία όπου σήμερα βρίσκεται το παρεκκλήσιο της Ζωοδόχου Πηγής, το γνωστό σαν άγιασμα, πίσω από το κτίριο του Αναγνωστηρίου της Αγιάσου. Ό τόπος αυτός λεγόταν "Καρυές", όνομα πού πήρε από τη μεγάλη καρυδιά, πού βρισκότανε εκεί.

Ιωάννινα (Παλαιόπυργος Πωγωνίου)

Ήθη και Έθιμα

Στα χωριά του Πωγωνίου, τους καλοκαιρινούς κυρίως μήνες στην πλατεία ή πιο συνηθισμένα στον προαύλιο χώρο της εκκλησίας γίνονταν τα πανηγύρια. Στον Παλαιόπυργο γίνεται το Πανηγύρι μας στις 15 Αυγούστου επειδή η εκκλησία μας -ο ιερός Ναός της Κοίμησης της Θεοτόκου -γιορτάζει εκείνη τη μέρα.Το πανηγύρι οργανώνει Πολιτιστικός Σύλλογος του χωριού. Το μεσημέρι, μετά το φαγητό, το οποίο γίνεται στον προαύλιο χώρο της εκκλησίας, ακολουθούν τα «ντολιά», ένα έθιμο το οποίο γίνονταν και παλιά και συνεχίζεται και σήμερα. Κατά το έθιμο η εντολή ντολή –ντολιά δίνεται από τον «ντολή πασά» που ορίζεται κάποιος από τους μεγαλύτερους, και παίρνοντας το ποτήρι του με το κρασί θα το τσουγκρίσει με έναν παρευρισκόμενο (κάποιο ξένο καλεσμένο, τον παπά κ.α.). Θα πιεί τρία ποτήρια ή τρείς φορές και θα τα αφιερώσει κάθε φορά και σε διάφορους ζητώντας από τους οργανοπαίκτες να παίξουν ένα τραγούδι. Ύστερα οι υπόλοιποι με την σειρά που ορίζει ο «ντολή πασάς» αφιερώνουν τις ευχές τους όπου θέλει ο καθένας ζητώντας και από ένα τραγούδι. Ένας και από τους σκοπούς αυτού του εθίμου ήταν να διαλύονται και οι μικροπαρεξηγήσεις που είχαν δημιουργηθεί και να υπάρχει ομόνοια μεταξύ των χωριανών. Το βράδυ ακολουθεί παραδοσιακό πανηγύρι με τοπικές ενδυμασίες και Πωγωνήσιους χορούς. Το γλέντι διαρκεί μέχρι τις πρωινές ώρες

Ναός Παναγίας Κοσμοσώτηρας Φερών

Η Μονή περιλαμβάνει φρουριακό περίβολο (τείχη, πύργους, πύλη) και καθολικό στον τύπο του σταυροειδούς εγγεγραμμένου δικιόνιου ναού με πεντάτρουλη στέγαση. Ο εικονογραφικός διάκοσμος αποτελεί δείγμα της υψηλής τέχνης του 12ου αιώνα της Σχολής της Κωνσταντινούπολης. Στη ΝΑ γωνία του ναού υπάρχει εντοιχισμένο κεραμικό κόσμημα με θέμα τοναετό. Ο νάρθηκας έχει κατεδαφιστεί, άγνωστο πότε. Μεταγενέστερες επιδιορθώσεις έχουν δεχτεί, η κεντρική αψίδα και η πρόθεση. Μεταγενέστερες επίσης είναι και οι τέσσερις αντηρίδες εξωτερικά.

Ο Ισαάκιος Κομνηνός, γιος του Αλεξίου Α΄Κομνηνού, αυτοκράτορα του Βυζαντίου (1081-1118) έκτισε το 1152 κοντά στον Έβρο ποταμό, δίπλα στον δρόμο που οδηγούσε από την Τραϊανούπολη στην Κων/πολη, το μοναστήρι της Παναγίας Κοσμοσώτειρας.

ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΜΙΚΡΟΚΑΣΤΡΟΥ (VIDEO)

Το Μικρόκαστρο.

Η λήψη της φωτογραφίας πραγματοποιήθηκε έξω από το χωριό,από τον δρόμο που οδηγεί

από το Καλονέρι στο Μικρόκαστρο

 Συνεχίζοντας το φωτογραφικό μας οδοιπορικό στην περιοχή της Σιάτιστας,σε αυτήν την ανάρτηση τελειώνουμε αρχικά με την πανοραμική φωτογράφηση  της Σιάτιστας,και της γύρω περιοχής,εδώ θα γίνει μια παρουσίαση κάποιων φωτογραφιών από το Μικρόκαστρο που βρίσκεται κοντά στην Σιάτιστα,της Ιέρας Μονής Κοιμήσεως της Θεοτόκου ή όπως είναι γνωστή στο πανελλήνιο ως η Παναγιά του Μικροκάστρου,και κάποιες πανοραμικές του Βο'ί'ου, η λήψη των οποίων πραγματοποιήθηκε στις

19/2/2010,από την περιοχή του Παλαιόκαστρου απέναντι από την Σιάτιστα και για αυτό τον λόγο τις εντάσσουμε και αυτές στις φωτογραφίες που αφορούν την περιοχή γύρο από την Σιάτιστα,και αφού τελειώσουμε με αυτήν μας την φωτογραφική αναφορά στην περιοχή της Σιάτιστας,θα συνεχίσουμε το φωτογραφικό μας ταξίδι προς την περιοχή του Ασκίου.

 Κώστας Βασιλειάδης.

 

ΤΟ  Μικρόκαστρο.

 

Το Μικρόκαστρο(τσιαρούσνο) είναι ένα από τα κεφαλοχώρια του Βο'ί'ου και  βρίσκεται κοντά στην Σιάτιστα,το οποίο είναι γνωστό στο πανελλήνιο από την Ιερά Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου ή αλλιώς Μονή της Παναγίας του Μικροκάστρου.Η ιστορία του χωριού χάνεται στα βάθη των χρόνων και αυτό συνάγεται από μία επιγραφή που βρίσκεται στο εξωκκλήσι του Αγίου Αθανασίου ,που χρονολογείτε το 1050 μ.χ,και η επιγραφή αναφέρει ''Ενταύθα Κείται η κάρα Νικολάου Ιερέως''.Το όνομα του το χωριό το πείρε από το όρος Καστράκι που βρίσκεται απέναντι από το χωριό,από το οποίο περνά ο δρόμος που πάει για την Σιάτιστα,και το μέρος αυτό ειναι γνωστό απο την μάχη της Σιάτιστας που πραγατοποιήθηκε τον Νοέμβριο του 1912.

 Ι.Μ. ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΜΙΚΡΟΚΑΣΤΡΟY

Απολυτίκιο Κοίμησεως της Θεοτόκου 15 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

15ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ: Ήθη και έθιμα του καλοκαιρινού «Πάσχα»

Θεωρείται ως το «Πάσχα» του καλοκαιριού,

καθώς οι προετοιμασίες και η νηστεία για την Κοίμηση της Θεοτόκου αρχίζουν από την 1η Αυγούστου και διαρκεί μέχρι ανήμερα της εορτής. Μακριά από τα αστικά κέντρα και τις παραλίες, η γιορτή σε κάθε γωνιά της χώρας γιορτάζεται με μεγάλη λαμπρότητα. Η 15η Αυγούστου είναι μια ημέρα ορόσημο για όλους, πιστούς και μη… πιστούς, καθώς τότε πολλοί ξεκινούν τις καλοκαιρινές τους διακοπές.

Σε κάθε περιοχή της Ελλάδας, υπάρχει ένα τελετουργικό που συνδέεται με την ημέρα αυτή. Ήθη και έθιμα αιώνων αναβιώνουν το Δεκαπενταύγουστο με πιο χαρακτηριστικά τα εξής:

Ημαθία (Καστανιά) – Παναγία Σουμελά  INF0

Χιλιάδες πιστοί από όλη την Ελλάδα αλλά και το Εξωτερικό συρρέουν κάθε χρόνο και στις εκδηλώσεις που γίνονται στην Παναγία Σουμελά, την ιστορική εκκλησία που βρίσκεται στις πλαγιές του Βερμίου, κοντά στο χωριό Καστανιά.

Η εκκλησία κτίστηκε το 1951 από τους πρόσφυγες του Πόντου, στη μνήμη της ιστορικής ομώνυμης Μονής, τα ερείπια της οποίας βρίσκονται στο όρος Μελά, κοντά στην Τραπεζούντα του Πόντου. Εδώ φυλάσσεται η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας, που είναι φιλοτεχνημένη από τον Ευαγγελιστή Λουκά.

Μετά τον μέγα εσπερινό της παραμονής γίνεται η λιτάνευση της Αγίας Εικόνας και στη συνέχεια ακολουθούν καλλιτεχνικές εκδηλώσεις με ποντιακά συγκροτήματα, ενώ ανήμερα της Παναγίας γίνεται η περιφορά της Αγίας Εικόνας, την οποία ακολουθεί πλήθος πιστών.

Στο αποκορύφωμα της μεγάλης γιορτής της χριστιανοσύνης, ποντιακά συγκροτήματα από την Μακεδονία προσφέρουν μοναδικές στιγμές με παραδοσιακούς σκοπούς και πολύωρο γλέντι.

Κοζάνη (Σιάτιστα) – Παναγία Μικρόκαστρου INFO

Το μυστήριο του ανθρώπου που έζησε 256 χρόνια!

Μεγάλωσε 180 παιδια ενώ οι 23 γυναικες που είχε πέθαναν πολυ πριν απο τον ίδιο.Διαβάστε την σύντομη ιστορία του ανθρώπου που έζησε περισσότερο απο καθε αλλο άνθρωπο πάνω στη γη.

Ο Li-Ching-Yun γεννήθηκε σε ενα μικρο χωριό της Κίνας (Szchewan) και μέχρι τα 10 του χρόνια πηγε σχολείο. Τοτε ηταν υπεραρκετό. Μετα ταξιδέψε σε διάφορες περιοχές της Κινάς οπου δούλεψε και μάζευε ιατρικά φυτά.

Σύμφωνα με τους New York Times μετα απο αυτή την εμπειρία ο Λι πουλούσε τα ιατρικά φυτά για 100 χρόνια. Μια μέρα ο επικεφαλής της αυτοκρατορίας Pei Wu-Fu ταξιδέψε μέχρι το σπιτι του Λι να τον ρωτήσει ποιο ειναι το μυστικό της μακροζωίας του και εκείνος απάντησε: «Κράτα ήρεμη την κάρδια, κάτσε σαν χελώνα, περπάτα χαρούμενος σαν περιστέρι, και κοιμήσου σαν σκύλος».

Οι άνθρωποι τοτε απορούσαν που ο Λι δεν έμοιαζε καθόλου με γέρο και μάλιστα φαινόταν πολυ δυνατός για την ηλικία του. Κάποιοι έλεγαν ότι τον γνώριζαν απο την παιδική τους ηλικία και κάποιοι ότι ο Λι ήταν φίλος του πάππου τους που δεν ζούσε πια.

Ο τορπιλισμός της «Έλλης» στην Τήνο

Ανήμερα τον Δεκαπενταύγουστο του 1940 η Ελλάδα συγκλονίζεται από μία απρόκλητη επίθεση  της φασιστικής Ιταλίας.

Τον Αύγουστο του 1940, η Γερμανία είχε θέσει ήδη υπό τον έλεγχό της το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης και η Luftwaffe βομβάρδιζε ανηλεώς (αλλά χωρίς αποτέλεσμα) την τελευταία εστία αντίστασης που είχε απομείνει στις Βρετανικές Νήσους. Παράλληλα, ο Χίτλερ κατέστρωνε το πλέον μεγαλεπήβολο από τα σχέδιά του – την εισβολή στη Σοβιετική Ενωση. Το φασιστικό καθεστώς της Ιταλίας όμως δεν είχε ανάλογες επιτυχίες να επιδείξει. Ο Μουσολίνι χρειαζόταν επειγόντως μια γρήγορη και αποφασιστική νίκη, ώστε να ενισχύσει το κύρος του. Η Ελλάδα φάνταζε ιδανικός στόχος, καθώς θα εξυπηρετούσε και τα ιταλικά σχέδια για απόλυτη κυριαρχία στη Μεσόγειο.

Εξάλλου, ουδέποτε σχεδόν κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα οι ελληνοϊταλικές σχέσεις υπήρξαν αρμονικές: από την κατάληψη των Δωδεκανήσων έως την αμφιλεγόμενη πολιτική της Ιταλίας έναντι της ελληνικής απόβασης στη Σμύρνη και από τον βομβαρδισμό της Κέρκυρας έως τη σταθερή υποστήριξη των αλβανικών θέσεων για την Ηπειρο, η Ρώμη δεν άφηνε καμία αμφιβολία ότι θεωρούσε την Αθήνα περιφερειακό της αντίπαλο.

Η επανάσταση στο Γουδί το 1909

Τα Χριστούγεννα του 1909 ο Βενιζέλος τα γιόρτασε εν πλω για τον Πειραιά. Είχε φύγει μία μέρα νωρίτερα από την Κρήτη για να φτάσει στην Αθήνα όπου είχε προσκληθεί για να αναλάβει τις τύχες της Ελλάδας.

Μετά τον ταπεινωτικό πόλεμο του 1897 η χώρα είχε μπει στη δίνη μιας περιπέτειας που δύσκολα, όπως έδειχναν τα πράγματα, θα έβγαινε αλώβητη. Και πολύ περισσότερο ήταν απίθανο τα επόμενα χρόνια να ανακτήσει την εθνική της αξιοπρέπεια. Τη λύση μερικά χρόνια αργότερα κλήθηκε να δώσει ένας ανερχόμενος αστέρας της πολιτικής ζωής, ο κρητικός Ελευθέριος Βενιζέλος. Ήταν 23 Δεκεμβρίου του 1909-μετά το κίνημα στο Γουδί- όταν ο «Στρατιωτικός Σύνδεσμος» κάλεσε τον Βενιζέλο να αναλάβει πολιτικός του σύμβουλος.

Η πρόταση να προσκληθεί ο Βενιζέλος στην Αθήνα έγινε από τον αξιωματικό Παμίκο Ζυμβρακάκη όταν ο Στρατιωτικός Σύνδεσμος που είχε προχωρήσει στο Κίνημα στο Γουδί αναζητούσε την πολιτική εκείνη λύση που δε θα ήταν από τον παλιό και φθαρμένο πολιτικό κόσμο. Η πρόταση έγινε δεκτή και υλοποιήθηκε δύο μέρες πριν τα Χριστούγεννα. Ο Βενιζέλος όπως δήλωσε τότε δεν μπορούσε να αρνηθεί αυτό το κάλεσμα και πήρε το πλοίο για να φτάσει στην Αθήνα στις 29 Δεκεμβρίου 1909. Από τότε μια καινούργια εποχή ξημέρωσε για την Ελλάδα.

Τα πράγματα ήταν πολύ άσχημα ως τότε. Το κλίμα της ηττοπάθειας και της άσχημης διάθεσης των Ελλήνων μετά τη νίκη των Τούρκων το 1897 έγιναν ακόμη χειρότερα μετά και από την επιβολή της Επιτροπής του Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου, η οποία θα επιστατούσε στην καταβολή της πολεμικής αποζημίωσης στην Τουρκία, καθώς και στη διευθέτηση του συνολικού δημόσιου χρέους, αποτέλεσμα της πτώχευσης της χώρας το 1893.

Η χώρα πορεύτηκε ως το 1909 χωρίς να συμβαίνουν σπουδαία πράγματα. Η εσωστρέφεια και ο πεσιμισμός χαρακτήριζαν την πολιτική και κοινωνική ζωή. Στην εξουσία εναλλάσσονταν δύο κόμματα: το τρικουπικό με αρχηγό το Γεώργιο Θεοτόκη και το δηλιγιαννικό με αρχηγό τον ίδιο το Θεόδωρο Δηλιγιάννη και, μετά τη δολοφονία του το 1905, τους διαδόχους του, Δημήτριο Ράλλη και Κυριακούλη Μαυρομιχάλη, ηγέτες δύο διαφορετικών κομμάτων, καταγόμενων όμως από το δηλιγιαννικό κόμμα. Τίποτα το αξιοσημείωτο δεν έγινε όλα αυτά τα χρόνια εκτός από τις κάποιες ανορθωτικές, κυρίως στον οικονομικό τομέα, προσπάθειες των κυβερνήσεων Θεοτόκη. Η χώρα βρισκόταν σε πλήρη ανυποληψία. Και η αυξανόμενη οικονομική κρίση και η δυσπραγία κοινωνικών ομάδων, η συνεχής αποκάλυψη των αδυναμιών του παλιού πολιτικού κατεστημένου προκαλούν εντεινόμενη δυσαρέσκεια και δημιουργούν συνθήκες για την ανάπτυξη αντίδρασης.

ΤΟ ΚΥΡΟΣ

ΚΑΛΗΜΈΡΑ ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΜΕ ΑΝΕΚΔΟΤΑ

Ο Γιωργάκης, μπερδεμένος για το τι είναι πολιτική, ρωτά τον πατέρα του και εκείνος του απαντά με ένα παράδειγμα για να γίνει ακόμα πιο κατανοητός.
- Ακου παιδί μου... Εγώ που φέρνω τα λεφτά στο σπίτι και δουλεύω για όλους σας, είμαι ο καπιταλισμός. Η μαμά σου που φροντίζει για τα προβλήματα της οικογένειας, είναι η κυβέρνηση. Η κουβερνάντα που προσέχει εσένα και τον αδερφούλη σου είναι η εργατική τάξη και το μικρό σου αδερφάκι είναι το μέλλον...
Το παιδί ικανοποιημένο, πήγε για ύπνο, αλλά τον ξύπνησαν τα κλάματα του αδερφού του που ήθελε άλλαγμα...
Σηκώνεται και πάει να ειδοποιήσει την μαμά του, την είδε όμως να κοιμάται και πήγε να μιλήσει στην κουβερνάντα. Όταν όμως άνοιξε την πόρτα, είδε μέσα και τον μπαμπά του σε τρυφερές στιγμές μαζί της και απορημένος έφυγε...
Το πρωί και ενώ όλοι μαζί έτρωγαν το πρωινό τους, λέει ο μικρός
- Μπαμπά, κατάλαβα τελικά τι είναι πολιτική!
- Μπράβο Γιωργάκη μου, για πες μας λοιπόν τι είναι...
- Μια ζωή ο καπιταλισμός θα πηδάει την εργατική τάξη, η κυβέρνηση θα κοιμάται και το μέλλον μας θα είναι χεσμένο..!