Η ΑΛΕΚΑ ΚΑΤΑΓΓΕΙΛΕ "ΡΑΤΣΙΣΜΟ" ΣΕ ΣΧΟΛΙΚΗ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ... ΕΔΩ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΕΚΦΡΑΣΗΣ"

Ένα νέο "ρατσιστικό" κρούσμα σε σχολείο της Νίκαιας σημειώθηκε πριν από μερικές
 ημέρες και αυτή τη φορά το καταγγέλλει η Γενική Γραμματέας του ΚΚΕ κυρία 
Αλέκα Παπαρήγα.

Στο Γυμνάσιο της Νίκαιας σε μία θεατρική παράσταση υπό την επίβλεψη των 
καθηγητών τους οι μαθητές και οι 
μαθήτριες επιχειρούσαν να.. εξηγήσουν 
από πού προέρχεται ο άνθρωπος.
Ρωτήθηκαν λοιπόν, σύμφωνα 
με το σενάριο: «Από πού προέρχεται ο άνθρωπος;».

 Η απάντηση που έδωσαν ήταν «από το χώμα». Η δεύτερη ερώτηση ήταν: «από πού προέρχεται ο μαύρος άνθρωπος;»  

Σύμφωνα με το Βήμα, η απάντηση (γραμμένη στο σενάριο) που δόθηκε ήταν
 «από την... καρβουνόσκονη»! 

Απάντηση που εξόργισε το ΚΚΕ και φέρνει το θέμα στη Βουλή.

Πού θα τοποθετηθεί ο ανοικοδομημένος τρίτος Ναός του Σολομώντα;

ΚΑΙ Ο... ΡΟΜΝΕΪ (!) ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΗΛΩΣΗΣ ΤΟΥ ΝΑΟΥ ΤΟΥ ΣΟΛΟΜΩΝΤΑ!!! ΕΝΑΣ ΝΑΟΣ-«ΨΗΦΙΔΩΤΟ» ΑΠΟ ΚΛΕΜΜΕΝΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΑ ΥΛΙΚΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΝ ΜΝΗΜΕΙΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΔΟΧΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ! 

Ο Σολομώντας είναι γνωστό ότι ήταν ένας πανίσχυρος μάγος, ο οποίος είχε υπό τον έλεγχό του όλα τα πνεύματα και τα δαιμόνια, που δεν είναι ορατά σ’ αυτόν τον κόσμο. Γι’ αυτό και ο Ναός του είχε τόσο μεγάλη δύναμη και γι’ αυτό πολλοί θεωρούν πως όταν ανεγερθεί (για τρίτη φορά) στο κατάλληλο αυτή τη φορά μέρος, θα γίνει σ’ αυτόν τον κόσμο κάτι πραγματικά κοσμοϊστορικό!

Μάλιστα, δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν ότι το πνεύμα του Σολομώντα θα βοηθήσει στην ανοικοδόμηση του νέου Ναού, αφού θα βρίσκεται στον υλικό κόσμο (το πνεύμα του) κατόπιν επικλήσεως του ονόματός του από μερίδα «μυημένων» στην Σολομωνική.

Ήδη – σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες ...
και ενδείξεις - αυτό το διάστημα, ομάδες ανθρώπων εργάζονται πρωί και βράδυ με μόνο μέλημα την αποπεράτωση του Ναού, ο οποίος – όπως ισχυρίζονται όλο και περισσότεροι – χτίζεται ή και χτίστηκε κρυφά σε υπόγεια της Ιερουσαλήμ 

. Πολλοί πιστεύουν μάλιστα ότι πρόκειται να τοποθετηθεί ακριβώς εκεί που βρίσκεται σήμερα το Τέμενος του Ομάρ, ένα από τα ιερά μέρη του Ισλάμ. Άλλοι πάλι μιλούν για τοποθέτησή του σε κάποιο άλλο σημείο, ίσως και κοντά στην Ελλάδα!

Όπως όμως είναι γνωστό, από τους δυο παλαιούς Ναούς του Σολομώντα δεν σώζεται σήμερα τίποτα ή τουλάχιστον ελάχιστα τμήματα ή κομμάτια που να επιτρέπουν την ανοικοδόμησή του. Επομένως, από τι υλικά χτίζεται ή χτίστηκε ο συγκεκριμένος Ναός; Τι υλικά χρησιμοποιούνται, ώστε να μπορεί να είναι ενεργειακά ικανός ο Ναός να «ξυπνήσει» τα πνεύματα και όλες τις δυνάμεις του ορατού και αόρατου αυτού κόσμου; Φυσικά, τέτοια υλικά μπορούν να βρεθούν μόνο εκεί που έχει διαπιστωθεί ότι υπάρχει πλεόνασμα ενεργειακών πεδίων, δηλαδή σε αντίστοιχους άλλους ναούς ή σε εκκλησίες.

Τέτοια υλικά λοιπόν διαθέτουν χώρες, όπως η Ρωσία, η Κίνα, η Αίγυπτος, η Ελλάδα… Ίσως και κάποιες άλλες. Δηλαδή, χώρες με ιστορία… στην διαχείριση μιας ξεχωριστής φιλοσοφίας και δύναμης.

Ίσως λοιπόν, ο καινούργιος Ναός του Σολομώντα ν’ αποτελέσει αυτή την φορά ένα «ψηφιδωτό» ενεργειακών υλικών, τα οποία κάποτε χρησίμευαν στην διατήρηση της συμπαντικής ισορροπίας. Εξάλλου, όπως έχει κατά καιρούς διαπιστωθεί από ειδικούς αρχαιολόγους και συντηρητές αρχαιοτήτων, δεν υπάρχει εξήγηση στο γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια πολλά τμήματα – αλλά και ξεχωριστά κομμάτια από αρχαίους ναούς σε Ελλάδα και εξωτερικό, έχουν «τοποθετηθεί» με την προοπτική της συντήρησής τους σε χώρους οι οποίοι είναι «μυστικοί».

Τι κρύβεται λοιπόν πίσω από αυτή την ιστορία; Ποια «σατανική σύμπτωση» βρίσκεται πίσω από το γεγονός ότι ακόμη και τμήματα από αρχαίους ελληνικούς ναούς δεν «γνωρίζουμε» από τους υπεύθυνους και την εκάστοτε κυβέρνηση, πού βρίσκονται, με πρόφαση την «σωτηρία» τους από την περιβαλλοντική μόλυνση; Υπάρχει άραγε κάποια μυστική συμφωνία ή απλά όλα αυτά είναι υποθέσεις ορισμένων κακοπροαίρετων, όπως ακριβώς το αστείο της γερμανικής εφημερίδας η οποία έλεγε: αν δεν έχετε χρήματα ΕΝΟΙΚΙΑΣΤΕ ή ΠΟΥΛΗΣΤΕ την Ακρόπολη και τον Παρθενώνα;

Μήπως ζούμε σε μια παγκόσμια πλάνη;

Μήπως αυτά που νομίζουμε ότι ξέρουμε ή βλέπουμε, δεν είναι παρά μια … καλοστημένη πλάνη; Μπορεί. Ποιος εξάλλου θα μπορούσε να φανταστεί, ότι ο υποψήφιος Πρόεδρος της Αμερικής, Μιτ Ρόμνεϊ θα αφιερωνόταν - κατά δήλωσή του - στην ανακατασκευή του τρίτου ναού του Σολομώντος; Πού εξυπηρετεί την πιθανή εκλογή του Ρόμνεϊ μια τέτοια δήλωση και γιατί να την κάνει τώρα; Μήπως γνωρίζει από πριν κάτι που θα μάθουμε εμείς σε λίγες μέρες; Μάλιστα, δημοσίευμα αναφέρει ότι ο Ρόμνεϊ τρέφει μεγάλη αγάπη στην Ιερουσαλήμ και ότι οι Εβραίοι και οι Μορμόνοι έχουν αφιερωθεί εδώ και πολλά χρόνια, στο όνομα του «Μεσσία», στην προετοιμασία της επιστροφής στην Ιερουσαλήμ και στην ανοικοδόμηση της Πόλης και του Ναού.

Οι προφητείες πάντως που υπάρχουν για τον Ναό του Σολομώντα μιλούν ευθέως (κατά την Ορθοδοξία, αλλά και τα άλλα χριστιανικά δόγματα) για την έλευση του νέου «Μεσσία». Δηλαδή, την ΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ, ο οποίος την κατάλληλη ιστορική στιγμή θα δημιουργήσει μία εθνική «διαθήκη» με το Έθνος του Ισραήλ καθώς και με τα υπόλοιπα έθνη του κόσμου. Και συνεχίζουν οι προφητείες, τονίζοντας, ότι για να σταματήσει ο Αντίχριστος να «ζητάει αίμα», θα πρέπει να γίνονται επίσημα θυσίες σε «ειδικό» ναό καθημερινά.

Ενώ λοιπόν όπως φαίνεται από τα όσα συμβαίνουν οι προφητείες ετοιμάζονται να πάρουν «σάρκα και οστά», οι ορθόδοξοι Ιουδαίοι προσεύχονται τρεις φορές την ημέρα λέγοντας: «Είθε με το θέλημά Σου, να χτιστεί γρήγορα ο Ναός στις ημέρες μας». Ποιανού όμως το θέλημα; Του Θεού του Φωτός ή του Σκότους; Σίγουρα όχι του Φωτός, αφού ο Πρόεδρος του Κινήματος για την Επαναφορά του Ναού, Baruch Ben-Yosef, τονίζει ότι το: «Το μόνο που χρειάζεται (για την ανέγερση του Ναού) είναι ένα Sanhedrin (το Συνέδριο, το οποίο δίκασε τον Ιησού)».

Μάλιστα, εβραϊκές οργανώσεις, όπως το Κίνημα για την Επαναφορά του Ναού και οι Ανυπότακτοι Ραβίνοι, συμπεριλαμβανομένου του ραβίνου Yisrael Ariel, επικεφαλής του Ινστιτούτου του Ναού του Σολομώντα, έχουν ζητήσει να προχωρήσουν οι διαδικασίες για να ξαναγίνουν ΘΥΣΙΕΣ στο σημείο όπου βρισκόταν ο δεύτερος Ναός του Σολομώντα

. Σημειώνεται, ότι ο ραβίνος Ariel Yisrael, ιδρυτής του Ινστιτούτου του Ναού έχει τιμηθεί από το Ισραηλινό Υπουργείο Παιδείας, με το Βραβείο του Ιουδαϊκού Πολιτισμού, το 2008, στην Ιερουσαλήμ. Το Ινστιτούτο του είναι εκείνο που έχει κατασκευάσει με γνήσια υλικά (όπως αναφέρονται στην Παλαιά Διαθήκη) αυθεντικά αντικείμενα για την λειτουργία του τρίτου Ναού, προκειμένου όλα να είναι έτοιμα...

Σε αυτήν την κατεύθυνση το Ινστιτούτο επενδύει περίπου $500,000 το χρόνο σε εκδόσεις, περιηγήσεις και σεμινάρια καθώς και στη συντήρηση της ιστοσελίδας του. Σύμφωνα μάλιστα με το διευθυντή του Ινστιτούτου του Ναού, πολλοί ευσεβείς Ιουδαίοι πιστεύουν ότι ο Ναός «θα έρθει από τον ουρανό». Επιμένει δε, ότι ένας θρύλος σαν και αυτόν δεν μπορεί να ξεπεραστεί εύκολα, παρότι δεν υπάρχει καμιά Ιουδαϊκή πηγή που να στηρίζει αυτήν την ιδέα.

«Πρέπει να καταλάβουμε ότι "ουράνια" δεν σημαίνει απόκρυφη, υπερφυσική μαγεία. Κατά τη διάρκεια του πολέμου των έξι ημερών, ο Λαός του Ισραήλ αντιμετώπιζε μια μεγάλη καταστροφή και στα ανθρώπινα μάτια δεν είχαμε καμία ελπίδα – θα εξοντωνόμασταν. Σε έξι ημέρες νικήσαμε τους εχθρούς μας σε όλα τα μέτωπα και επανενώσαμε το Κράτος του Ισραήλ. Αυτό δεν είναι καθόλου μικρότερο θαύμα», λέει.

«Το ίδιο και όταν κοιτάζουμε πίσω στο 1938 [πριν το ολοκαύτωμα] και βλέπουμε ότι ήμασταν σχεδόν εξοντωμένοι,» συνεχίζει. «Ποιος θα είχε πιστέψει ότι ήμασταν μόλις 10 χρόνια πριν από το να δούμε τα λόγια των προφητών να βγαίνουν από το Βιβλίο και να υλοποιούνται; [η εγκαθίδρυση του κράτους του Ισραήλ]. Πιστεύουμε απόλυτα ότι κάνουμε αυτό που υποχρεούμαστε. Εκείνος έχει τους τρόπους Του να μας εκπλήσσει. Αλλά αυτό πρέπει να έρθει μέσα από μια ευρείας κλίμακας κλήση και δράση».

Αντίθετα, ο Rabbi David Forman, πρώην διευθυντής του Ισραηλινού γραφείου της Ένωσης για την αναμόρφωση του Ιουδαϊσμού, έχει επιφυλάξεις σχετικά με τους στόχους του Ινστιτούτου του Ναού. "Είμαι ενάντια για δύο λόγους: ο ένας είναι καθαρά ιδεολογικός - θεολογικός και ο άλλος είναι πρακτικός - πολιτικός", λέει ο Forman

."Καταρχήν, η ανακατασκευή του Ναού θα μας ωθούσε πίσω στην εποχή που η έκφραση της λατρείας προς το Θεό εκδηλωνόταν μέσα από θυσίες. Σύμφωνα με την παράδοσή μας, όταν ο Ναός καταστράφηκε, η αντίληψη της θυσίας πέρασε παράπλευρα και στην ραβινική περίοδο, μια νέα μορφή λατρείας δημιουργήθηκε –η προσευχή- που φαίνεται να είναι πολύ πιο πολιτισμένος τρόπος για να ζητήσεις, να δοξάσεις, να ευχαριστήσεις και να προσευχηθείς στο Θεό".

Έπειτα, το να ξανακτιστεί ο Ναός θα ήταν φοβερά διασπαστικό για τους συναισθηματικούς δεσμούς που έχουν οι τρεις μονοθεϊστικές θρησκείες (Ιουδαϊσμός – Μουσουλμανισμός- Χριστιανισμός) με την Ιερουσαλήμ, την Άγια Πόλη και το να την άλλαζε κανείς μαζί με τα ιερά σημεία λατρείας της θα σήμαινε, όχι απλά μια τοπική ανάφλεξη, αλλά μια πολύ ευρύτερη, με δεδομένη την ένταση που υπάρχει… Θα επιδείνωνε μια ήδη ευαίσθητη κατάσταση, θα ενέπλεκε την παγκόσμια κοινότητα και πάντως σίγουρα την Ισλαμική».

Όντως, από τότε που το Ισραήλ κατέλαβε την Παλιά Πόλη της Al-Quds το 1967, οι ανασκαφές που γίνονται στην περιοχή έχουν προξενήσει ήδη αρκετά προβλήματα. Μάλιστα, σύμφωνα με τους Παλαιστίνιους μουσουλμάνους, οι ανασκαφές που συνεχίζονται εδώ και πάνω από 40 χρόνια, έχουν ως κύριο και αποκλειστικό στόχο να υπονομεύσουν κυριολεκτικά και να καταστρέψουν το τέμενος al-Aqsa, προκειμένου να διευκολυνθεί η εκπλήρωση της εβραϊκής προφητείας για την ανοικοδόμηση του ναού στον ίδιο χώρο, όπου οικοδομήθηκε το τέμενος.

Υ.Γ. Ο Ναός – ισχυρίζονται οι γνωρίζοντες - υπάρχει και σε υλική και σε άυλη μορφή, δηλαδή ως «πνευματική παρακαταθήκη». Το να χρησιμοποιηθεί η δύναμή του από «χέρια» που δεν είναι σίγουρο πόσο θα είναι ικανά να την διαχειριστούν θα καθορίσει το μέλλον της ανθρωπότητας και ίσως και την τύχη του γαλαξία μας. Και του σύμπαντος Μύριαμ Νικολαΐδου-Ντενίση 

Δημοσιογράφος-Επικοινωνιολόγος




Πηγή

Οἱ 10 µεγαλύτερες ἀρχαιολογικὲς ἀνακαλύψεις στὴν Ἑλλάδα τὸ 2011

Η αρχαία ιστορία γράφτηκε σε διάρκεια αιώνων, η αναζήτηση όµως των τεκµηρίων της δεν είναι κάτι που ακολουθεί χρονολογική σειρά ούτε κατευθύνεται από τις βουλές των επιστηµόνων, που άλλοτε µπορεί να πασχίζουν επί χρόνια για ένα εύρηµα χωρίς επιτυχία, άλλοτε – τύχη αγαθή – να το ανακαλύπτουν και άλλοτε να είναι ένα απρόσµενο αλλά σπουδαίο γεγονός. 


Σε κάθε περίπτωση, βέβαια, η οικονοµική δυσπραγία στενεύει τα περιθώρια της αρχαιολογικής έρευνας, άρα και των αποτελεσµάτων, κάτι που δεν είναι κρυφό ότι συµβαίνει τα τελευταία χρόνια. Αλλά παρά τους περιορισµούς αυτούς σηµαντικές αρχαιολογικές ανακαλύψεις υπήρξαν σε όλη τη χώρα µε ευρήµατα που θα µπορούσαν να στηρίξουν ολόκληρα µουσεία. Ενα έργο τεράστιο σε πλούτο και σηµασία, που διευρύνει τη γνώση του παρελθόντος αλλάζοντας σε κάποιες περιπτώσεις και τα ως τώρα ισχύοντα. Η Ελλάδα είναι πρώτη στον τοµέα αυτόν και η απόδειξη ακολουθεί. 


Η επιλογή των δέκα σηµαντικών ανακαλύψεων θα µπορούσε κάλλιστα να διευρυνθεί σε 20 ή και περισσότερα, γι’ αυτό και η κατάταξη δεν έχει γίνει µε σειρά σπουδαιότητας. Αυτό θα το κάνει η µελέτη τους και ο χρόνος.


1. Ξύλινο ειδώλιο 2.500 χρόνων

Η ΚΡΥΠΤΗ ΤΟΥ ΑΓ.ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΣΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

(Πατήστε στις εικόνες για μεγέθυνση)

Το 1917 η εκκλησία του Αγίου Δημητρίου στη Θεσσαλονίκη κάηκε από μεγάλη πυρκαγιά. Όταν τον επόμενο χρόνο άρχισαν αναστηλωτικές εργασίες κάτω από το χώρο του ιερού ανακαλύφθηκε ένα από κρυμμένα μυστικά της πόλης, η Κρύπτη, η οποία σήμερα αν και βρίσκεται μέσα στην εκκλησία αποτελεί αρχαιολογικό χώρο που ανήκει στο Υπουργείο Πολιτισμού.

Η κρύπτη του ναού του Αγίου Δημητρίου, μετά την ανακάλυψή της (1918), παρέμεινε αρχαιολογικός χώρος. Μετά το 1950 μερικά από τα γλυπτά που διασώθηκαν από την πυρκαγιά τοποθετήθηκαν από τον Στ. Πελεκανίδη στους χώρους που περιβάλλουν την Κρήνη, σε μία προσπάθεια διευθέτησης του χώρου. Κατά το διάστημα 1985 - 88 έγιναν ανασκαφικές εργασίες στα βόρεια διαμερίσματα της Κρύπτης, εργασίες συντήρησης και οργανώθηκε η έκθεση αρχαιοτήτων που διασώθηκαν από την πυρκαγιά ή βρέθηκαν στις ανασκαφές.

Η είσοδος της κρύπτης βρίσκεται δίπλα από τον δεξιό πεσσό του ιερού βήματος και οδηγεί στο χώρο εκείνο που σύμφωνα με την παράδοση φυλακίσθηκε, μαρτύρησε και τάφηκε ο Άγιος Δημήτριος. Πρόκειται για το ανατολικό τμήμα του μεγάλου ρωμαικού λουτρού που βρισκόταν κοντά στην αγορά και το στάδιο για την εξυπηρέτηση των αθλητών.

Τραγελαφικές καταστάσεις στο Νοσοκομείο Άρτας

Τραγελαφικές καταστάσεις διαδραματίζονται στο Νοσοκομείο Άρτας με τις αποφάσεις του διοικητή του Γιώργου Λάμπρου, που τη μια μέρα λαμβάνονται κι αποστέλλονται αρμοδίως και την άλλη μέρα ανακαλούνται. Έτσι μετά τις δυο παραιτήσεις του, που ανακάλεσε και τις δυο πριν γίνουν δεκτές, σειρά είχε το προσωπικό του Κέντρου Φυσικής Ιατρικής Αποκατάστασης στο παλιό νοσοκομείο. Εδώ και χρόνια λειτουργεί μόνο με πρωϊνό ωράριο καίτοι έχει επαρκέστατο νοσηλευτικό προσωπικό και εξοπλισμό που θα ζήλευαν τα πιο σύγχρονα ιδιωτικά θεραπευτήρια.

Αντί λοιπόν να κάνει κάτι η διοίκηση του Νοσοκομείου Άρτας για την ολοήμερη λειτουργία του και την εξυπηρέτηση ασθενών που χρειάζονται αποκατάσταση μετά από τροχαία ή εγκεφαλικά, μετακινώντας π.χ, γιατρούς απ' το νοσοκομείο προς το ΚΦΙΑ, αποφάσισε σε μια μέρα να μετακινήσει όλο το νοσηλευτικό, διοικητικό και κάποιες άλλες κατηγορίες προσωπικού, στο νοσοκομείο.