Blogger Themes
Τρίτη 1 Μαΐου 2012
Πρωτομαγιά 1944: Η εκτέλεση στο σκοπευτήριο Καισαριανής
Εξήντα οκτώ χρόνια από την εκτέλεση των πατριωτών από απόσπασμα των ναζί
Πρωτομαγιά 1944-Πρωτομαγιά 2012: Εξήντα οκτώ χρόνια συμπληρώνονται φέτος από την ηρωική θυσία των 200 πατριωτών στην Καισαριανή μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα των ναζί.
Οι «200», πρώην κρατούμενοι-εξόριστοι επί δικτατορίας Μεταξά στην Ακροναυπλία, την Ανάφη, τον Αϊ-Στράτη κ.ά., εκτελέστηκαν ως αντίποινα για το θάνατο ενός Γερμανού στρατηγού και τριών συνοδών του αξιωματικών στους Μολάους της Λακωνίας, στις 27 Απριλίου του 1944.
Πρωτομαγιά 1944-Πρωτομαγιά 2012: Εξήντα οκτώ χρόνια συμπληρώνονται φέτος από την ηρωική θυσία των 200 πατριωτών στην Καισαριανή μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα των ναζί.
Δέκα φορτηγά χρειάστηκαν για να μεταφέρουν τους «200» από το Χαϊδάρι, όπου κρατούνταν, στην Καισαριανή. Και ο δρόμος γέμισε σημειώματα, στη μάνα, στον πατέρα, στα αδέλφια, στους αγαπημένους, στους συναγωνιστές, παρακαταθήκη για αυτούς που έμεναν πίσω να συνεχίσουν την πάλη για την ελευθερία.
Διαδηλώσεις σε όλο τον κόσμο για την εργατική Πρωτομαγιά
Εναντίον της σκληρής λιτότητας, των περικοπών και της ανεργίας διαδηλώνουν την Πρωτομαγιά οι εργαζόμενοι σε Ευρώπη, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία και Ασία, ενώ διαδηλώσεις προγραμματίζονται και στη Νέα Υόρκη από το κίνημα Occupy.
Η μεγαλύτερη διαδήλωση για την Πρωτομαγιά στην Ισπανία έγινε το μεσημέρι στη Μαδρίτη, ενώ τα συνδικάτα στην Πορτογαλία διαδήλωσαν νωρίς το απόγευμα στη Λισαβόνα και σε άλλες μεγάλες πόλεις.
Τα συνδικάτα στη Γερμανία κάλεσαν σε πολυπληθείς πορείες για την Πρωτομαγιά σε όλες τις μεγάλες πόλεις.
Πυρετώδεις ήταν από χθες οι προετοιμασίες της αστυνομίας για να αντιμετωπιστούν πιθανές ταραχές κατά την διάρκεια των διαδηλώσεων.
Πρώην σύμβουλος του Ανδρέα Παπανδρέου αποκαλύπτει οτι όταν έπεσε η Δικτατορία δεν υπήρχε ούτε μια δραχμή εξωτερικό χρέος και πως οι "δημοκράτες" ήταν λαμόγια!
Σαν σήμερα πριν 36 χρόνια έφυγε ξαφνικά μια μεγάλη δημοκρατική ψυχή!!
Μηχανή του Χρόνου - "Αλέξανδρος Παναγούλης"
Πρωτομαγιά ήταν τότε, που το 38άχρονο παλικάρι, ο Αλέξανδρος Παναγούλης, σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό ατύχημα-όπως είπαν- αν και όλοι πιστεύουν μέχρι σήμερα, ότι μεθοδεύτηκε η δολοφονία του από αντιπάλους του πολιτικούς, που φοβήθηκαν τα αρχεία της ΕΣΑ που είχε στα χέρια του, ενώ είχε προαναγγείλει ότι θα δημοσιοποιήσει ονόματα πολιτικών και επιχειρηματιών που συνεργάστηκαν με τη Χούντα!
Και είχε αποκατασταθεί η δημοκρατία τότε...........εκείνο το Μάη του 1976!!!
''Δεν επιδίωξα να σκοτώσω έναν άνθρωπο. Δεν είμαι ικανός να σκοτώσω έναν άνθρωπο. Επιδίωξα να σκοτώσω έναν τύραννο'', ήταν τα δικά του λόγια που είπε στην Οριάννα Φαλάτσι, μετά τη σύλληψή του για την αποτυχημένη του προσπάθεια δολοφονίας του δικτάτορα Γ. Παπαδόπουλου.
Και είχε αποκατασταθεί η δημοκρατία τότε...........εκείνο το Μάη του 1976!!!
''Δεν επιδίωξα να σκοτώσω έναν άνθρωπο. Δεν είμαι ικανός να σκοτώσω έναν άνθρωπο. Επιδίωξα να σκοτώσω έναν τύραννο'', ήταν τα δικά του λόγια που είπε στην Οριάννα Φαλάτσι, μετά τη σύλληψή του για την αποτυχημένη του προσπάθεια δολοφονίας του δικτάτορα Γ. Παπαδόπουλου.
Τι έγιναν αυτά τα αρχεία που έδειχναν πολιτικά πρόσωπα υπεράνω υποψίας που συνεργάστηκαν με τη Χούντα;;; Κανείς δεν ξέρει, κανείς δεν τα είδε.
Μια μεγάλη δημοκρατική ψυχή, έφυγε σαν σήμερα 36 χρόνια πριν, διδάσκοντάς μας πώς ζουν τα παλικάρια, πώς αντιστέκονται σε τυράννους, πώς διατηρούν τις δημοκρατικές τους αξίες...........
Η Μηχανή του Χρόνου
Περιγραφή
Γεγονότα που ξεχάστηκαν στο πέρασμα του χρόνου, οι πρωταγωνιστές που λησμονήθηκαν και ειδήσεις που προκάλεσαν είναι και φέτος το αντικείμενο της δημοσιογραφικής έρευνας στη «Μηχανή του Χρόνου» με το Χρίστο Βασιλοπουλο.
Η δημοσιογραφική ομάδα ανακαλύπτει τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων από ταραγμένες δεκαετίες της χώρας και με την σύμπραξη όσων «έγραψαν» τότε τις ειδήσεις επιστρέφει για να φωτίσει τις αθέατες πλευρές.
Με την ασφάλεια της χρονικής απόστασης οι ειδήσεις και το ρεπορτάζ αποκτούν διαφορετική όψη, αναδεικνύονται στρεβλώσεις, εσκεμμένες παραποιήσεις και το κλίμα μιας εποχής που τα κατάλοιπά της βιώνουμε ακόμη και σήμερα.
Η συγκίνηση, η νοσταλγία και η έκπληξη για μερικές εποχές κυριαρχούν στη Μηχανή του Χρόνου.
28 Οκτωμβρίου 1940
Watch I mixani tou xronou - 28 Oktovriou 1940 in Entertainment | View More Free Videos Online at Veoh.com
Υποθεση Νασιουτζικ
Η Παυλίνα Νάσιουτζικ άφησε τα χωριά - Βόρεια Προάστια και Μύκονο- και πολύ καλά έκανε, γιατί αυτήν την περίοδο περνούν δύσκολα και καταπιάστηκε με θέμα σοβαρό, όπως της αρμόζει. Πίσω από τον μικροαστισμό των θεμάτων που κριτικάρει κρύβεται κάποια διαβασμένη που ξέρει να γράφει. Αυτή τη φορά αναμετριέται με τον μεγάλο της εφιάλτη, το φονικό που συγκλόνισε το πανελλήνιο το 1984.
Ο λογοτέχνης Θ. Διαμαντόπουλος βρίσκεται νεκρός με 97
σφυριές στο κεφάλι. Ένοχος: ο Αθ. Νάσιουτζικ. Η 18άχρονη καλομεγαλωμένη πριγκίπισσα αλλάζει status και γίνεται η κόρη του δολοφόνου.
Άπειρες δίκες και εφέσεις, ορδές μαρτύρων, δικηγόρων, πραγματογνωμόνων, εμπειρογνωμόνων, ψυχιάτρων. Καφκικού ύφους παραλογισμοί, πρωταγωνιστές βγαλμένοι από βιβλία του Ντοστογιέφσκι. Η Π. Νάσιουτζικ προφανώς δεν είναι αποστασιοποιημένη, είναι το δράμα της και το καταγράφει σχετικά ψύχραιμα καπνίζοντας καθώς φαίνεται αμέτρητα τσιγάρα.
Δεν είναι στις προθέσεις της συγγραφέως να ξανανοίξει την υπόθεση που της κατέστρεψε την ζωή, μάλλον θέλει να κλείσει τον κύκλο των αναμνήσεων της γράφοντας το βιβλίο αυτό.
Μιλάει με σεβασμό για το θύμα και την οικογένειά του, μιλάει περιφρονητικά για την ελληνική δικαιοσύνη και την ελληνική νοοτροπία. Τι θέλει να πει τελικά; Υπερασπίζεται τον πατέρα της και τον εαυτό της. Είναι μια κόρη που δίνει την δική της εκδοχή για την ζωή που της επέβαλλαν. Για το λόγο αυτό θα αρκούσε μόνο ο υπότιτλος του βιβλίου «Η υπόθεση Νάσιουτζικ εκ των έσω», ο τίτλος παραπλανεί και πολλούς ορθώς τους εξοργίζει.
Ο Νάσιουτζικ μεγάλωσε με ευμάρεια, έγκλειστος 8 χρόνια σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στην Αλβανία, κομμουνιστής επιχειρηματίας, προνομιούχος κάτοικος Ψυχικού, διανοούμενος, συγγραφέας, πρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών. Το 1984 ήταν μια περίοδος μεταβατική για την ελληνική κοινωνία, τα πρώτα χρόνια του Πασόκ συνέπεσαν με την ένωση της αστυνομίας και της χωροφυλακής, οι προαγωγές ζητούν εναγωνίως θύτη. Ο Θ. Νάσιουτζικ πληροί τις προϋποθέσεις. Είναι γεγονός ότι η κοινωνία μας δεν συμπαθεί αυτούς που με ευκολία μπαινοβγαίνουν σε διαφορετικούς κόσμους. Οι Έλληνες δεν είμαστε κοσμοπολίτες του πνεύματος, ούτε σεβόμαστε την διαφορετικότητα. Τα στεγανά μας ακυρώνουν την ευθυκρισία μας, μας αρέσει να κατηγοριοποιούμε τους ανθρώπους για να μην μπερδευόμαστε μ’ ένα
αντιφατικό βιογραφικό. Οι πλούσιοι με τους πλούσιος και ό,τι αυτό συνεπάγεται και οι φτωχοί με τους φτωχούς και ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Το βιβλίο καταχωρείται στα μυθιστορήματα αν και το μόνο κοινό που έχει με μυθοπλασία είναι η ταχύτητα και ο ρυθμός της ανάγνωσης. Το Παυλίνα έχει γίνει Ελβίρα (προς αποφυγή μήνυσης ή συγγραφικός τρόπος αποστασιοποίησης;) ενώ όλα τα υπόλοιπα ονόματα έχουν κρατηθεί ως έχουν. Μερικά ονόματα παραλείπονται, δεν μαθαίνουμε το όνομα του φαιδρού
τηλεψυχίατρου, ούτε του κακοήθους δημοσιογράφου και νυν υπουργού. Φυσικά και τα υποψιαζόμαστε, φυσικά και θέλουμε να ξέρουμε. Όχι για την περιέργεια μας (μόνο), αλλά γιατί ανήκουν στην ιστορία, αποτελούν μέρος της όπως και η οικογένεια Αναγνωστάκη, ο Γ. Χειμωνάς, ο Η.Πετρόπουλος και πολλοί άλλοι που περιφέρονται στις σελίδες δίνοντας ένα κλίμα εποχής, αφήνοτας το στίγμα και την άλω τους στο κείμενο.
σφυριές στο κεφάλι. Ένοχος: ο Αθ. Νάσιουτζικ. Η 18άχρονη καλομεγαλωμένη πριγκίπισσα αλλάζει status και γίνεται η κόρη του δολοφόνου.
Άπειρες δίκες και εφέσεις, ορδές μαρτύρων, δικηγόρων, πραγματογνωμόνων, εμπειρογνωμόνων, ψυχιάτρων. Καφκικού ύφους παραλογισμοί, πρωταγωνιστές βγαλμένοι από βιβλία του Ντοστογιέφσκι. Η Π. Νάσιουτζικ προφανώς δεν είναι αποστασιοποιημένη, είναι το δράμα της και το καταγράφει σχετικά ψύχραιμα καπνίζοντας καθώς φαίνεται αμέτρητα τσιγάρα.
Δεν είναι στις προθέσεις της συγγραφέως να ξανανοίξει την υπόθεση που της κατέστρεψε την ζωή, μάλλον θέλει να κλείσει τον κύκλο των αναμνήσεων της γράφοντας το βιβλίο αυτό.
Μιλάει με σεβασμό για το θύμα και την οικογένειά του, μιλάει περιφρονητικά για την ελληνική δικαιοσύνη και την ελληνική νοοτροπία. Τι θέλει να πει τελικά; Υπερασπίζεται τον πατέρα της και τον εαυτό της. Είναι μια κόρη που δίνει την δική της εκδοχή για την ζωή που της επέβαλλαν. Για το λόγο αυτό θα αρκούσε μόνο ο υπότιτλος του βιβλίου «Η υπόθεση Νάσιουτζικ εκ των έσω», ο τίτλος παραπλανεί και πολλούς ορθώς τους εξοργίζει.
Ο Νάσιουτζικ μεγάλωσε με ευμάρεια, έγκλειστος 8 χρόνια σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στην Αλβανία, κομμουνιστής επιχειρηματίας, προνομιούχος κάτοικος Ψυχικού, διανοούμενος, συγγραφέας, πρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών. Το 1984 ήταν μια περίοδος μεταβατική για την ελληνική κοινωνία, τα πρώτα χρόνια του Πασόκ συνέπεσαν με την ένωση της αστυνομίας και της χωροφυλακής, οι προαγωγές ζητούν εναγωνίως θύτη. Ο Θ. Νάσιουτζικ πληροί τις προϋποθέσεις. Είναι γεγονός ότι η κοινωνία μας δεν συμπαθεί αυτούς που με ευκολία μπαινοβγαίνουν σε διαφορετικούς κόσμους. Οι Έλληνες δεν είμαστε κοσμοπολίτες του πνεύματος, ούτε σεβόμαστε την διαφορετικότητα. Τα στεγανά μας ακυρώνουν την ευθυκρισία μας, μας αρέσει να κατηγοριοποιούμε τους ανθρώπους για να μην μπερδευόμαστε μ’ ένα
αντιφατικό βιογραφικό. Οι πλούσιοι με τους πλούσιος και ό,τι αυτό συνεπάγεται και οι φτωχοί με τους φτωχούς και ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Το βιβλίο καταχωρείται στα μυθιστορήματα αν και το μόνο κοινό που έχει με μυθοπλασία είναι η ταχύτητα και ο ρυθμός της ανάγνωσης. Το Παυλίνα έχει γίνει Ελβίρα (προς αποφυγή μήνυσης ή συγγραφικός τρόπος αποστασιοποίησης;) ενώ όλα τα υπόλοιπα ονόματα έχουν κρατηθεί ως έχουν. Μερικά ονόματα παραλείπονται, δεν μαθαίνουμε το όνομα του φαιδρού
τηλεψυχίατρου, ούτε του κακοήθους δημοσιογράφου και νυν υπουργού. Φυσικά και τα υποψιαζόμαστε, φυσικά και θέλουμε να ξέρουμε. Όχι για την περιέργεια μας (μόνο), αλλά γιατί ανήκουν στην ιστορία, αποτελούν μέρος της όπως και η οικογένεια Αναγνωστάκη, ο Γ. Χειμωνάς, ο Η.Πετρόπουλος και πολλοί άλλοι που περιφέρονται στις σελίδες δίνοντας ένα κλίμα εποχής, αφήνοτας το στίγμα και την άλω τους στο κείμενο.
ΑΡΙΣΤΑΙΟΣ ΚΑΙ ΟΡΦΕΑΣ ΗΡΩΕΣ ΕΥΕΡΓΕΤΕΣ
Η Πρωτομαγιά του Jordan
Κώστας Κουκούσης
Με τους 55 πόντους που πέτυχε απέναντι στους Cavaliers την 1η Μάιου του 1988 ο Michael Jordan έγινε ο πρώτος παίκτης στην ιστορία του ΝΒΑ που σκόραρε 50 ή περισσότερους πόντους σε δυο συνεχόμενα παιχνίδια στα playoffs.
Ως πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος με 35 πόντους ανά αγώνα, MVP της κανονικής περιόδου και καλύτερος αμυντικός ο Jordan ήθελε πλέον να οδηγήσει τους Bulls πέρα από τον πρώτο γύρο των playoffs για πρώτη φορά μετά το 1981. Αλλωστε η πρόκριση στην επόμενη φάση αποτελούσε προσωπικό στοίχημα για τον ίδιο, αφού από τότε που φόρεσε τη φανέλα τους οι “ταύροι” είχαν γνωρίσει τρεις συνεχόμενους αποκλεισμούς έχοντας πετύχει μόλις μια νίκη στην postseason.
ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΟΣ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ: «ΟΙ ΒΟΥΛΓΑΡΟΙ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ»
Ο σκηνοθέτης περιέτρεξε στις μεγαλύτερες πόλεις (τις οποίες αποκαλεί "βουλγαρικές πόλεις της Μακεδονίας του Αιγαίου" – Φλώρινα, Κιλκίς, Έδεσσα κ.λπ. - Лерин, Кукуш, Воден) στις οποίες λέγει ότι σήμερα ζουν Βούλγαροι και είναι ξεχασμένοι από το βουλγαρικό κράτος μετά το 1944. Μεταφέρουμε αποσπάσματα από την προπαγάνδα τους (echedoros):
Έρχετε το νέο pro evolution soccer! (video)
Στην δημοσιότητα βγήκε επιτέλους μία το πρώτο τρέιλερ του PES 2013, προκαλώντας ρίγη συγκίνησης για όλους τους λάτρεις του παιχνιδιού σε ολόκληρο τον πλανήτη.
Στην νέα έκδοση του παιχνιδιού, ο χειριστής θα έχει απόλυτη ελευθερία κινήσεων, επιστρέφοντας έτσι στις βασικές αρχές της σειράς πράγμα που σημαίνει πως τα σουτ, οι πάσες και η κίνηση των παικτών θα είναι κυριολεκτικά... στα χέρια των gamers.
Το νέο Pro θα βγεί σύμφωνα με την Konami το φθινόπωρο και θα είναι διαθέσιμο για Xbox 360, PS2, PS3, PSP, PC, Wii και 3DS!
Ταυτόχρονα ιδιαίτερο βάρος έχει δοθεί στην Artificial Intelligence των ποδοσφαιριστών βελτιώνοντας την απόδοση τους τόσο ως μονάδες, όσο και συνολικά ως ομάδα.
Δείτε τις μυστικές δημοσκοπήσεις.. Τα ποσοστά όλων των κομμάτων
Οι δημοσκόποι συνεχίζουν να μετράν τις προθέσεις της κοινής γνώμης.Σας αποκαλύπτουμε τι λένε όλες οι μυστικές δημοσκοπήσεις.
Σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις τα ποσοστά των κομμάτων αυτή την στιγμή χωρίς αναγωγή των αναποφάσιστων είναι
Ν.Δ 22% εως 24%. ΠαΣοΚ 14% εως 16%. Συριζα 11% εως 13% ........
.
ΚΚΕ 9% εως 11% Ανεξ. Ελληνες 6% έως 9% ΔΗΜΑΡ 4% εως 7% Χρυσή Αυγή 4% εως 5% Οικολόγοι 3% έως 4% ΛΑΟΣ 3% έως 4%
ΔΗΣΥ 2,5% εως 3,2%. Δράση 1,8% εως 2,2% Κοιν. Συμφωνία 1.6% εως 2%, Ανταρσυα 1,3%
Με αναγωγή των αναποφάσιστων η Νέα Δημοκρατία έχει οροφή το 27% και το ΠαΣοΚ το 19%.
Αύριο έρχεται το νέο κύμα των δημοσκοπήσεων και θα σας ενημερώσουμε
Η κόρη μου η σοσιαλίστρια
Η Λίζα, μοναχοκόρη του εργοστασιάρχη Αντώνη Δέλβη, επιστρέφει από το Λονδίνο όπου σπούδασε και ετοιμάζεται να αναλάβει τη διεύθυνση του εργοστασίου, αλλά οι προοδευτικές ιδέες της την οδηγούν σε σύγκρουση με τον πατέρα της. Σε μια πορεία ειρήνης, όπου συμμετείχε παρά τη ρητή απαγόρευση του πατέρα της, διαπληκτίστηκε με ένα φανατικό φιλειρηνιστή, τον Γιώργο, με αποτέλεσμα να καταλήξουν αμφότεροι στο Αστυνομικό Τμήμα. Την επομένη, ο συντηρητικός πατέρας της αποφασίζει να απολύσει όλους τους εργάτες που έλαβαν μέρος στην πορεία, αλλά οι συνάδελφοί τους αντιδρούν άμεσα και κατεβαίνουν σε απεργία. Η Λίζα παίρνει το μέρος τους και εκεί ξανασυναντά τον Γιώργο ο οποίος δουλεύει στο εργοστάσιο και βέβαια τον ερωτεύεται. Η ρήξη με τον πατέρα της όλο και μεγαλώνει, η γκρίνια του εργοστασιάρχη γίνεται ανυπόφορη, αλλά ο έρωτας αμβλύνει τις αντιθέσεις, κι ο Γιώργος βρίσκεται σύντομα στη θέση του διευθυντή, ενώ δίπλα του στέκεται πανευτυχής η Λίζα.
Οι Έλληνες πολιτικοί και τα 200 δισ. στην Ελβετία
Με την όαση της Ελβετίας και τις αφορολόγητες τραπεζικές καταθέσεις των Ελλήνων πολιτών ασχολείται η Süddeutsche Zeitung.
Στο σχετικό δημοσίευμα εμπειρογνώμονες εκτιμούν ότι το ποσό κυμαίνεται γύρω στα 200 δις ευρώ, ενώ ανάμεσα στους… καταθέτες είναι και Έλληνες πολιτικοί.
«Μέχρι πριν λίγο καιρό η κυβέρνηση και του κοινοβούλιο της Αθήνας έδειχναν ελάχιστη βιασύνη να κλείσουν φορολογική συμφωνία με την Ελβετία, όπως το έκαναν η Γερμανία, η Μ. Βρετανία και τελευταία η Αυστρία» ...παρατηρεί η αρθρογράφος.
Στα Γκραν Πρι του Παραδείσου
Ήταν Πρωτομαγιά του 1994 όταν το λαμπρότερο αστέρι του μηχανοκίνητου αθλητισμού "αποφάσισε" να επιστρέψει εκεί από όπου είχε κατέβει για να μας προσφέρει μοναδικές στιγμές. Ο Άιρτον Σένα Ντα Σίλβα "έφυγε" ακριβώς έτσι όπως έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του. Στα άκρα. Με 214 χιλιόμετρα στην "καταραμένη" στροφή Ταμπουρέλο στην Ίμολα, η Williams του Βραζιλιάνου θρύλου δεν έστριψε ποτέ κι εκείνος "πέταξε" με τον τρόπο που ήθελε...
"Αν τύχει ποτέ κι έχω ένα ατύχημα που μπορεί να μου κοστίσει τη ζωή, καλύτερα να είναι
μία κι έξω. Δεν θέλω να ζήσω σε αναπηρική πολυθρόνα. Ούτε θέλω να μπω στο νοσοκομείο υποφέροντας από σοβαρά τραύματα. Αν πρόκειται να ζήσω θέλω να ζήσω κανονικά κι έντονα. Είμαι άνθρωπος της δράσης".
Οι Σφαίρες δεν γυρίζουν πίσω - 1967 (Ταινία)
Σύνοψη της υπόθεσης:
Από μια τραγική παρεξήγηση, ο αγρότης Στάθης Καρατάσος (Άγγελος Αντωνόπουλος) βρίσκεται κατηγορούμενος ως αρχηγός μιας διαβόητης συμμορίας. Καταφέρνει να αποδράσει λίγο προτού εκτελεστεί, ενώ οι διωκτικές αρχές τον κυνηγούν. Ακόμα και οι ληστές ψάχνουν να τον βρουν, θεωρώντας ότι έχει στην κατοχή του τα λάφυρα της ληστείας. Επιπλέον, ο κατάδικος Τσάκος (Κώστας Καζάκος) προσπαθεί να τον εντοπίσει και να τον φέρει πίσω νεκρό ή ζωντανό, προκειμένου να εξασφαλίσει την ελευθερία που του υποσχέθηκε η αστυνομία. Όταν όμως θα συναντήσει την οικογένεια του Στάθη, θα αλλάξει γνώμη και θα τους προστατέψει από τους ληστές.
Ηθοποιοί: ΚΑΖΑΚΟΣ ΚΩΣΤΑΣ, ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΥ ΜΕΜΑ, ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ, ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ ΣΠΥΡΟΣ, ΛΙΑΡΟΣ ΠΑΥΛΟΣ, ΑΡΒΑΝΙΤΗ ΜΠΕΤΤΥ, ΚΑΡΟΛΟΥ ΧΑΡΙΤΙΝΗ, ΝΤΟΒΑΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ, ΚΑΣΔΑΓΛΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ, ΛΥΚΟΜΗΤΡΟΣ ΝΙΚΟΣ, ΜΠΑΚΟΔΗΜΟΣ ΚΩΣΤΑΣ, ΔΑΧΤΥΛΙΔΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ, ΚΩΒΑΙΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ, ΚΟΥΡΟΣ ΝΙΚΟΣ, ΠΑΟΥΡΗΣ ΒΛ,. ΚΑΡΥΣΤΙΝΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΝΤΖΟΣ
Ηθοποιοί: ΚΑΖΑΚΟΣ ΚΩΣΤΑΣ, ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΥ ΜΕΜΑ, ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ, ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ ΣΠΥΡΟΣ, ΛΙΑΡΟΣ ΠΑΥΛΟΣ, ΑΡΒΑΝΙΤΗ ΜΠΕΤΤΥ, ΚΑΡΟΛΟΥ ΧΑΡΙΤΙΝΗ, ΝΤΟΒΑΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ, ΚΑΣΔΑΓΛΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ, ΛΥΚΟΜΗΤΡΟΣ ΝΙΚΟΣ, ΜΠΑΚΟΔΗΜΟΣ ΚΩΣΤΑΣ, ΔΑΧΤΥΛΙΔΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ, ΚΩΒΑΙΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ, ΚΟΥΡΟΣ ΝΙΚΟΣ, ΠΑΟΥΡΗΣ ΒΛ,. ΚΑΡΥΣΤΙΝΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΝΤΖΟΣ
Εξελίξεις για τον καταυλισμό Ρομά
Στην εύρεση χώρου για τη μετεγκατάσταση των Ρομά φαίνεται να προσκρούει η εκτέλεση της απόφασης οριστικής κατεδάφισης του καταυλισμού στο Νομισματοκοπείο, θέμα το που απασχολεί για χρόνια την κοινωνία του Χαλανδρίου.
Επανέρχεται στο προσκήνιο το θέμα του καταυλισμού των Ρομά στην περιοχή Νομισματοκοπείο του Δήμου Χαλανδρίου, μετά την ενημέρωση σε πρόσφατη συνεδρίαση Δημοτικού Συμβουλίου από την αρμόδια αντιδήμαρχο Αφροδίτη Χατζηγεωργίου για την αποστολή εγγράφου από την Πολεοδομία στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αττικής, με το οποίο διαβιβάζεται λίστα με «κατεδαφιστέα αυθαίρετα».
«Κατεδαφιστέα αυθαίρετα»
Δήμος Χαλανδρίου : ΔΡΟΜΟΛΟΓΙΑ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ - 6 Μαΐου 2012
ΔΗΜΟΣ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ
ΤΕΧΝΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ
ΤΜΗΜΑ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
Τηλ. 210 6853317
Δρομολόγια Δημοτικής Συγκοινωνίας την ημέρα των Βουλευτικών Εκλογών - 6 Μαΐου 2012
Μεταφορά πολιτών με τα λεωφορεία της Δημοτικής Συγκοινωνίας
στα κάτωθι εκλογικά κέντρα από 7.00 έως 18.00
ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΥΝΑΝΤΟΥΝ ΤΟ ΛΕΩΦΟΡΕΙΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΩΣ ΑΝΩ ΕΚΛΟΓΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ ΣΤΟΥΣ ΚΑΤΩΘΙ ΔΡΟΜΟΥΣ – ΠΛΑΤΕΙΕΣ & ΣΤΑΘΜΟΥΣ :
ΜΕΤΡΟ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ – ΔΟΥΚ. ΠΛΑΚΕΝΤΙΑΣ – ΠΛ. ΦΛΥΑ – ΔΙΟΝΥΣΟΥ – ΗΡΑΚΛΕΙΔΩΝ – Λ. ΠΕΝΤΕΛΗΣ – ΠΛ. ΔΟΥΡΟΥ – ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ – ΒΑΣ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ – ΑΓ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ – ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ – ΣΑΡΑΝΤΑΠΟΡΟΥ – ΜΠΙΖΑΝΙΟΥ – ΣΑΡΑΝΤΑΠΟΡΟΥ – ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΣ – ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗ – Δ. ΠΛΑΚΕΝΤΙΑΣ
Εργατική Πρωτομαγιά: Από το Σικάγο του 1886 στο σήμερα
Οκτώ ώρες δουλειά, οκτώ ώρες ανάπαυση και οκτώ ώρες ψυχαγωγία». Με αυτό το αίτημα ξεσηκώθηκαν οι εργάτες του Σικάγο τον Μάιο του 1886, χωρίς να γνωρίζουν ότι η μέρα αυτή θα έμενε διαχρονικό ορόσημο των εργατικών αγώνων και διεκδικήσεων.
Όλα άρχισαν πριν από έναν αιώνα όταν η Αμερικανική Ομοσπονδία Εργαζομένων ενέκρινε ένα ιστορικό ψήφισμα που διακήρυξε ότι «οκτώ ώρες θα αποτελούν τη νόμιμη εργασία μιας ημέρας από την 1η Μαΐου 1886 και μετά».
Τους μήνες πριν από αυτή την ημερομηνία χιλιάδες εργάτες συμμετείχαν στον αγώνα για μικρότερο ωράριο. Ειδικευμένοι και ανειδίκευτοι, μαύροι και άσπροι, άνδρες και γυναίκες, ντόπιοι και μετανάστες όλοι ενώθηκαν.
Οι απεργίες του Σικάγο
Στο Σικάγο μόνο, 400.000 συμμετείχαν στην απεργία. Μια εφημερίδα της πόλης ανέφερε ότι «καθόλου καπνός δεν έβγαινε από τις ψηλές καπνοδόχους των εργοστασίων και των μύλων, και τα πράγματα είχαν σαββατιάτικη μορφή». Αυτό ήταν το κύριο κέντρο της αναταραχής, και εδώ οι αναρχικοί ήταν στην πρώτη γραμμή του εργατικού κινήματος. Σε ένα μεγάλο βαθμό, λόγω των δραστηριοτήτων τους το Σικάγο έγινε ένα σημαντικό συνδικαλιστικό κέντρο και είχε τη μεγαλύτερη συμβολή στο κίνημα του 8ωρου.
Μεγάλη απεργιακή κινητοποίηση της 1ης Μάη, οι απεργοί, βοηθούμενοι από τους «lumber shovers» βγήκαν στο δρόμο και ανάγκασαν τους απεργοσπάστες να μην πάνε για δουλειά.
Ξαφνικά μια δύναμη 200 αστυνομικών έφτασε και, χωρίς καμιά προειδοποίηση, επιτέθηκε στο πλήθος με γκλοπς και περίστροφα. Σκότωσαν τουλάχιστον έναν απεργό, τραυμάτισαν σοβαρά άλλους πέντε ή έξι και τραυμάτισαν έναν απροσδιόριστο αριθμό.
Την επόμενη ημέρα πραγματοποιείται νέα συγκέντρωση των εργατών για να διαμαρτυρηθούν για τις επιθέσεις της Αστυνομίας.
Κατά τη διάρκεια των ομιλιών το πλήθος ήταν ειρηνικό. Ο δήμαρχος Carter Harrison, που ήταν παρών από την αρχή της συγκέντρωσης, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «τίποτα δεν έμοιαζε να είναι πιθανό να συμβεί, που να απαιτήσει την παρέμβαση της αστυνομίας».
Ενημέρωσε τον Αρχηγό της αστυνομίας John Bonfield για αυτό και πρότεινε να σταλεί στο σπίτι της η μεγάλη δύναμη εφέδρων της αστυνομίας που περίμεναν στο αστυνομικό τμήμα.
Ήταν κοντά στις δέκα το βράδυ όταν ο Fielden έκλεινε τη συνάντηση. Έβρεχε δυνατά και περίπου 200 άνθρωποι είχαν παραμείνει στη πλατεία. Ξαφνικά μια αστυνομική δύναμη 180 ατόμων, διευθυνόμενη από τον Bonfield, εισέβαλε και διέταξε τους ανθρώπους να διασκορπιστούν αμέσως. Ο Fielden διαμαρτυρήθηκε λέγοντας «είμαστε ειρηνικοί».
Η Βόμβα
Εκείνη τη στιγμή μια βόμβα ρίχτηκε στις τάξεις της αστυνομίας. Σκότωσε έναν, τραυμάτισε θανάσιμα έξι ακόμη και τραυμάτισε περίπου εβδομήντα άλλους. Η αστυνομία άνοιξε πυρ στους παραβρισκόμενους. Πόσοι ακριβώς πληγώθηκαν ή σκοτώθηκαν από τις σφαίρες της αστυνομίας δεν εξακριβώθηκε ποτέ.
Τελικά οκτώ άτομα δικάστηκαν και καταδικάστηκαν σε θάνατο, ως «συμμέτοχοι σε φόνο». Ήταν ο Spies, ο Fielden, ο Parsons, και πέντε άλλοι αναρχικοί που είχαν επιρροή στο εργατικό κίνημα, ο Adolph Fischer, ο George Engel, ο Michael Schwab, ο Louis Lingg και ο Oscar Neebe.
Πρωτομαγιά στην Ελλάδα
Το 1892 έγινε η πρώτη πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση στην Ελλάδα, από τον Σοσιαλιστικό Σύλλογο του Καλλέργη. Το 1893, 2000 διαδήλωσαν ζητώντας οχτάωρο, Κυριακή αργία και κρατική ασφάλιση στα θύματα εργατικών ατυχημάτων. Το 1894, γίνεται μια μεγάλη συγκέντρωση με τα ίδια αιτήματα που λήγει με 10 συλλήψεις και τον Αύγουστο ακολουθεί σύλληψη του σοσιαλιστή Σταύρου Καλλέργη.
Το 1936 έχουμε τους καπνεργάτες της Θεσσαλονίκης. Τα γεγονότα ξεκίνησαν γύρω στο Φεβρουάριο, με κατάληψη ενός εργοστασίου ύστερα από την απόρριψη των αιτημάτων των εργατών και συνεχίστηκε με συμπαράσταση καπνεργατών από άλλα εργοστάσια.
Τους μήνες πριν από αυτή την ημερομηνία χιλιάδες εργάτες συμμετείχαν στον αγώνα για μικρότερο ωράριο. Ειδικευμένοι και ανειδίκευτοι, μαύροι και άσπροι, άνδρες και γυναίκες, ντόπιοι και μετανάστες όλοι ενώθηκαν.
Οι απεργίες του Σικάγο
Στο Σικάγο μόνο, 400.000 συμμετείχαν στην απεργία. Μια εφημερίδα της πόλης ανέφερε ότι «καθόλου καπνός δεν έβγαινε από τις ψηλές καπνοδόχους των εργοστασίων και των μύλων, και τα πράγματα είχαν σαββατιάτικη μορφή». Αυτό ήταν το κύριο κέντρο της αναταραχής, και εδώ οι αναρχικοί ήταν στην πρώτη γραμμή του εργατικού κινήματος. Σε ένα μεγάλο βαθμό, λόγω των δραστηριοτήτων τους το Σικάγο έγινε ένα σημαντικό συνδικαλιστικό κέντρο και είχε τη μεγαλύτερη συμβολή στο κίνημα του 8ωρου.
Μεγάλη απεργιακή κινητοποίηση της 1ης Μάη, οι απεργοί, βοηθούμενοι από τους «lumber shovers» βγήκαν στο δρόμο και ανάγκασαν τους απεργοσπάστες να μην πάνε για δουλειά.
Ξαφνικά μια δύναμη 200 αστυνομικών έφτασε και, χωρίς καμιά προειδοποίηση, επιτέθηκε στο πλήθος με γκλοπς και περίστροφα. Σκότωσαν τουλάχιστον έναν απεργό, τραυμάτισαν σοβαρά άλλους πέντε ή έξι και τραυμάτισαν έναν απροσδιόριστο αριθμό.
Την επόμενη ημέρα πραγματοποιείται νέα συγκέντρωση των εργατών για να διαμαρτυρηθούν για τις επιθέσεις της Αστυνομίας.
Κατά τη διάρκεια των ομιλιών το πλήθος ήταν ειρηνικό. Ο δήμαρχος Carter Harrison, που ήταν παρών από την αρχή της συγκέντρωσης, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «τίποτα δεν έμοιαζε να είναι πιθανό να συμβεί, που να απαιτήσει την παρέμβαση της αστυνομίας».
Ενημέρωσε τον Αρχηγό της αστυνομίας John Bonfield για αυτό και πρότεινε να σταλεί στο σπίτι της η μεγάλη δύναμη εφέδρων της αστυνομίας που περίμεναν στο αστυνομικό τμήμα.
Ήταν κοντά στις δέκα το βράδυ όταν ο Fielden έκλεινε τη συνάντηση. Έβρεχε δυνατά και περίπου 200 άνθρωποι είχαν παραμείνει στη πλατεία. Ξαφνικά μια αστυνομική δύναμη 180 ατόμων, διευθυνόμενη από τον Bonfield, εισέβαλε και διέταξε τους ανθρώπους να διασκορπιστούν αμέσως. Ο Fielden διαμαρτυρήθηκε λέγοντας «είμαστε ειρηνικοί».
Η Βόμβα
Εκείνη τη στιγμή μια βόμβα ρίχτηκε στις τάξεις της αστυνομίας. Σκότωσε έναν, τραυμάτισε θανάσιμα έξι ακόμη και τραυμάτισε περίπου εβδομήντα άλλους. Η αστυνομία άνοιξε πυρ στους παραβρισκόμενους. Πόσοι ακριβώς πληγώθηκαν ή σκοτώθηκαν από τις σφαίρες της αστυνομίας δεν εξακριβώθηκε ποτέ.
Τελικά οκτώ άτομα δικάστηκαν και καταδικάστηκαν σε θάνατο, ως «συμμέτοχοι σε φόνο». Ήταν ο Spies, ο Fielden, ο Parsons, και πέντε άλλοι αναρχικοί που είχαν επιρροή στο εργατικό κίνημα, ο Adolph Fischer, ο George Engel, ο Michael Schwab, ο Louis Lingg και ο Oscar Neebe.
Πρωτομαγιά στην Ελλάδα
Το 1892 έγινε η πρώτη πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση στην Ελλάδα, από τον Σοσιαλιστικό Σύλλογο του Καλλέργη. Το 1893, 2000 διαδήλωσαν ζητώντας οχτάωρο, Κυριακή αργία και κρατική ασφάλιση στα θύματα εργατικών ατυχημάτων. Το 1894, γίνεται μια μεγάλη συγκέντρωση με τα ίδια αιτήματα που λήγει με 10 συλλήψεις και τον Αύγουστο ακολουθεί σύλληψη του σοσιαλιστή Σταύρου Καλλέργη.
Το 1936 έχουμε τους καπνεργάτες της Θεσσαλονίκης. Τα γεγονότα ξεκίνησαν γύρω στο Φεβρουάριο, με κατάληψη ενός εργοστασίου ύστερα από την απόρριψη των αιτημάτων των εργατών και συνεχίστηκε με συμπαράσταση καπνεργατών από άλλα εργοστάσια.
Η σφαγή των λιμενεργατών της Καλαμάτας, τον Μάη του 1934
Μια παντελώς άγνωστη ιστορία του εργατικού κινήματος. Άγνωστη, ίσως, γιατί οι νεκροί δεν ήταν του “Κόμματος”, καθώς την απεργία καθοδηγούσαν (τρόπος του λέγειν…) αναρχικοί. Ίσως, πάλι, γιατί δεν έτυχε να γίνει ποίημα και τραγούδι, όπως εκείνη της Θεσσαλονίκης, δυο χρόνια αργότερα. Την εντόπισε ο συνονόματος συμπατριώτης και καλός δικτυακός φίλος - και με την προτροπή του την ανεβάζω στην καλύβα. Κατά σύμπτωση την έχει γράψει ένας άλλος με το ίδιο επώνυμο, πολύ μεγαλύτερος από εμάς.
Το Κίνημα της Καλαμάτας – Anarkismo.
Η σφαγή των λιμενεργατών το 1934
Από το Δέκατο Πέμπτο Κεφάλαιο με τίτλο “Οι Ελευθεριακοί της Καλαμάτας” του έργου “Για Μια Ιστορία του Αναρχικού Κινήματος του Ελλαδικού Χώρου”. Ολόκληρο το έργο δημοσιεύεται στο http://ngnm.vrahokipos.net
Κωδικός ματωμένη θάλασσα...
Μαύρα σύννεφα μαζεύονται πάνω από το Αιγαίο…
Ο κίνδυνος είναι πλέον πραγματικός…
Θα επιχειρηθεί να εμφανιστεί η παράδοση του Αιγαίου ως απώλεια…
Θα επιχειρήσουν να εμφανίσουν τους εφιάλτες ως τιμητές…
Ο κίνδυνος είναι πλέον πραγματικός…
Θα επιχειρηθεί να εμφανιστεί η παράδοση του Αιγαίου ως απώλεια…
Θα επιχειρήσουν να εμφανίσουν τους εφιάλτες ως τιμητές…
Γράφει ο Κ. Κυριακόπουλος
Κι όπως όλα δείχνουν, η μεθοδευόμενη υπερσυσσώρευση φορτίου σύγκρουσης στην ευρύτερη περιοχή, ούτε τυχαία μπορεί να θεωρηθεί, ούτε τυχαίος είναι και ο χρόνος που επελέγη για την εκδήλωσή και την περεταίρω κλιμάκωσή της.
Στα ρεπορτάζ που …κυκλοφορούν, αυτό που συνήθως συναντά κανείς είναι την«πιασάρικη» και συνομωσιολογική version του προβλήματος. Ωστόσο πίσω από αυτήν, αυτό που κρύβεται, δεν είναι η πραγματική ανησυχία για τις εξελίξεις και τα τεκταινόμενα στην περιοχή.
Αυτό που επιμελώς ενσωματώνεται σ αυτού του είδους την «πιασάρικη»αρθρογραφία, είναι ένας πρόστυχος καημός αλλά και μια δόλια επικοινωνιακή χορογραφία, μέσα από την οποία επιδιώκεται η σταδιακή εξοικείωση της κοινωνίας μας με το αναπόφευκτο των πολεμικών – επιχειρησιακών εξελίξεων, και μέχρι εκεί…